Sprawa dotyczyła mężczyzny, który wystąpił z wnioskiem o udzielenie mu pomocy w formie zasiłku celowego na dofinansowanie do zakupu środków czystości, na dofinansowanie do zakupu odzieży, do opłat za hotel, na zakup żywności oraz leków.
Organ odmówił przyznania zasiłku.
W uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, iż mężczyzna odmówił pozytywnego współdziałania z organem pomocy socjalnej w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej.
Organ ustalił, iż wydatki wnioskodawcy przewyższają deklarowaną przez niego kwotę dochodów, co daje podstawę do uznania braku prawidłowego współdziałania. Dodatkowo jest on właścicielem 3 lokali mieszkalnych, co zaznacza, iż jego przypadku nie występuje niezaspokojona niezbędna potrzeba bytowa, która uzasadniałaby przyznanie mu pomocy.
Mężczyzna odwołał się od decyzji.
Opisał szczegóły związane z jego sytuacją osobistą, zdrowotną i mieszkaniową, a w szczególności okoliczności, w jakich został eksmitowany z mieszkania i został zmuszony do wynajmowania pokoju w hotelu robotniczym. Ponadto jest osobą chorą na cukrzycę i o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności oraz był działaczem Solidarności.
WSA uznał skargę za niezasadną.
Sąd zwrócił uwagę, iż świadczenia z pomocy społecznej nie mają charakteru odszkodowania czy rekompensaty w powszechnym tego słowa znaczeniu.
Przesłanki przyznania świadczeń określa ustawa o pomocy społecznej, a organy świadczące pomoc społeczną są uprawnione i jednocześnie zobowiązane do ich stosowania zgodnie z zasadą legalności wyrażoną w art. 6 k.p.a.
Przyznanie świadczeń w oparciu o przesłanki pozaustawowe stanowiłoby naruszenie prawa.
Fakt, że skarżący jest osobą chorą na cukrzycę i o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności oraz był działaczem Solidarności, nie mógł odnieść zamierzonego przez niego skutku w sprawie.
Subsydiarny charakter świadczeń z zakresu pomocy społecznej przesądza, że w sytuacji, gdy osoba ubiegająca się o przyznanie zasiłku celowego nie współdziała z organami w zakresie rozwiązywania własnych problemów życiowych, a także ma własne możliwości zaspokojenia potrzeby mieszkaniowej, jest w stanie pokonać trudności życiowe wykorzystując własne zasoby i możliwości, nie może korzystać z pomocy społecznej – wyjaśnił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 3 grudnia 2015 r., sygn. akt III SA/Kr 1220/14, nieprawomocny
