Rada miejska ustaliła opłaty za usługi przewozowe lokalnego transportu zbiorowego w mieście.
Ustaliła między innymi wysokość opłaty dodatkowej za brak biletu lub posiadanie biletu nieważnego, brak dokumentu uprawniającego do bezpłatnego lub ulgowego przejazdu, spowodowanie zatrzymania pojazdu lub zmiany trasy pojazdu bez uzasadnionej przyczyny oraz wysokość opłaty manipulacyjnej w przypadku anulowania opłaty dodatkowej.
Wojewoda zaskarżył uchwałę do sądu administracyjnego.
Jego zdaniem uchwała zawiera postanowienia, które naruszają prawo. Rada ustaliła bowiem wysokość opłaty dodatkowej i manipulacyjnej zamiast sposób ustalania tych opłat.
WSA przypomniał, iż kwestie związane z ustaleniem opłaty dodatkowej oraz opłaty manipulacyjnej reguluje ustawa z 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe (tj. Dz.U. z 2015 r., poz. 915).
Ustawa zawiera upoważnienie ustawowe dla rady gminy do stanowienia prawa miejscowego w zakresie sposobu ustalania wysokości opłat dodatkowych i opłat manipulacyjnych.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Sąd podkreślił, iż realizacja ustawowego upoważnienia do stanowienia aktów prawa miejscowego musi mieć charakter ścisły.
Ustawowe upoważnienie dla rady obejmuje wyłącznie upoważnienie jej do wydania przepisów określających sposób ustalania opłat dodatkowych i opłat manipulacyjnych, a nie bezpośrednio wysokości tych opłat.
Brak jest podstaw do konstruowania przepisów prawa miejscowego określających nie sposób ustalenia wysokości opłat, ale ich wysokość – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Łodzi z 17 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Łd 1068/16, nieprawomocny
