Burmistrz w zarządzeniu ustalił wysokość opłat za udostępnianie informacji publicznej. I tak np. koszt wydruku 1 strony formatu A4 ustalono na kwotę 0,50 zł., koszt wydruku 1 strony formatu A3 na kwotę 1,00 zł. itd.
Jeden z mieszkańców wezwał burmistrza do usunięcia naruszenia prawa poprzez wyeliminowanie z obrotu prawnego zarządzenia.
Mieszkaniec podkreślił, iż udostępnianie informacji publicznej jest bezpłatne, a ewentualne obciążenie wnioskodawców kosztami dotyczyć powinno jedynie tych z nich, które są dodatkowe.
Ponadto, w jego ocenie, wyznaczenie opłaty za udostępnienie informacji publicznej w każdym przypadku wymaga indywidualnego rozpatrzenia, zaś żądane od niego kwoty za wnioskowane kserokopie dokumentów, wynikające z zaskarżonego zarządzenia są rażąco wysokie i nie odpowiadają wartości toneru i papieru potrzebnego do ich wykonania.
WSA zgodził się ze stanowiskiem mieszkańca.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Sąd zwrócił uwagę, iż art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) reguluje wyjątek od zasady bezpłatności dostępu do informacji.
Przepis ten daje daje podmiotowi zobowiązanemu uprawnienie do pobrania opłaty stanowiącej równowartość rzeczywiście poniesionych, dodatkowych kosztów związanych ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku.
Jednak realizacja tego uprawnienia może nastąpić w konkretnych, indywidualnych sprawach i nie może tamować udzielenia informacji.
Wymieniony przepis nie daje natomiast organom gminy kompetencji do generalnego regulowania stawek za udostępnianie informacji publicznej.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 17 lutego 2016 r., II sygn. akt SA/Kr 1267/15, nieprawomocny
