WSA: Karta parkingowa - przywilej nie tylko dla wskazanych

Prywatny całodobowy ośrodek dla niepełnosprawnych może pełnić te same funkcje co dom pomocy społecznej. Może to zatem uzasadniać przyznanie kart parkingowych pojazdom wykorzystywanym na potrzeby jego mieszkańców - zadecydował Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu.

Przedsiębiorca Krzysztof M. (dane zmienione) prowadzący placówkę zapewniającą całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym "A" zwrócił się do starostwa o wydanie karty parkingowej dla pojazdu Renault Master. Przewodnicząca Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności wyjaśniła mu wówczas, że nie spełnia wymogów do jej otrzymania. Powołała się przy tym na rozporządzenie w sprawie rodzaju placówek uprawnionych do uzyskania karty parkingowej. 

Nie ma go na liście uprawnionych, ale pełni taką samą funkcję

W skardze do sądu administracyjnego Krzysztof M. podkreślał, że na prowadzenie placówki otrzymał pozwolenie wojewody dolnośląskiego, a zakład został wpisany do wojewódzkiego rejestru placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku. Opisując placówkę, wskazał, iż w ośrodku mieszka wielu podopiecznych, których stan zdrowia nie pozwala na samodzielne funkcjonowanie – muszą być dowożeni do lekarzy, szpitala ale też na zakupy i swoich rodzin. Pojazdy z których podopieczni korzystają stanowią jego własność, ale uwzględnione są w rejestrze przedsiębiorstwa, które prowadzi i wykorzystywane na potrzeby mieszkańców ośrodka. Powyższe oznacza jego zdaniem, że ośrodek pełni rolę zakładu opiekuńczo-leczniczego, uprawnionego do korzystania z karty parkingowej. 

Starosta podtrzymał stanowisko przewodniczącej zawarte w zawiadomieniu, nie podając nowych argumentów. Jego zdaniem ośrodek skarżącego nie należy do placówek, które byłby uprawnione do uzyskania karty parkingowej. 

Zakład leczniczy to więcej niż tylko całodobowa opieka

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uwzględnił skargę. 
Przypomniał, że kartą parkingową wydaje się m.in. placówce zajmującej się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób niepełnosprawnych mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się. Karta umożliwia kierującemu pojazdem, który jest nią oznaczony nie stosowanie się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju (art. 8 ustawy Prawo o ruchu drogowym). 

Placówki uprawnione do uzyskania karty parkingowej zostały wskazane w rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej, a wśród nich znalazły się m.in. zakłady opiekuńczo-lecznicze - zajmujące się rehabilitacją osób niepełnosprawnych oraz domy opieki społecznej, zajmujące się opieką nad osobami niepełnosprawnymi, ograniczonymi w możliwościach samodzielnego poruszania się.
 

Potrzebujesz więcej informacji z zakresu pomocy społecznej?
Poznaj serwis LEX Pomoc Społeczna>>
Pomagaj ludziom, a zawiłości prawne zostaw nam

Zdaniem sądu ośrodek skarżącego nie mógł być do zaliczony do żadnego z nich. Inne są bowiem podstawy i zasady umieszczania osób w tym ośrodku, forma odpłatności za ich pobyt oraz funkcja jaką ośrodek pełni, od tych, o których mowa w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej, ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawie o pomocy społecznej. Ośrodek skarżącego zajmuje się bowiem opieką nad osobami niepełnosprawnymi mającymi znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się, a nie ich rehabilitacją. Z tego punktu widzenia zaskarżona decyzja była słuszna. 

Całodobowa placówka dla niepełnosprawnych jak dom pomocy społecznej 

Rozważając zasadność określonego w rozporządzeniu katalogu placówek, sąd nie zgodził się, iż tylko domy pomocy społecznej mogą zajmować się opieką nad osobami niepełnosprawnymi mającymi znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się. Funkcje tego typu mogą być bowiem realizowane również przez placówki prowadzące działalność gospodarczą polegającą na zapewnianiu całodobowej opieki osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku i działającym w oparciu o przepisy ustawy o pomocy społecznej. Dodał, że zakres świadczonych przez takie placówki usług opiekuńczych i bytowych nie różni się przy tym od tego rodzaju usług świadczonych przez domy pomocy społecznej. Jego zdaniem całkowite pominięcie tego rodzaju placówek w rozporządzeniu jest niezrozumiałe i niezgodne z treścią delegacji ustawowej, niezależnie od tego czy zajmują się one opieką lub rehabilitacją osób niepełnosprawnych mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się. 

Trzeba ustalić, czym się ośrodek zajmuje

Biorąc pod uwagę, że ośrodek skarżącego zapewnia pensjonariuszom podobne świadczenia jak dom pomocy społecznej, mógłby ubiegać się o wydanie karty parkingowej dla pojazdów z których placówka korzysta. 

Starosta więc wydając zaskarżony akt, nie rozważył wszystkich okoliczności sprawy, powołując się jedynie na rozporządzenie. Tymczasem powinien rozważyć, czy ośrodek skarżącego należy do grupy podmiotów wskazanych do otrzymania karty parkingowej zgodnie z przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym tj. czy faktycznie zajmuje się opieką lub rehabilitacją osób niepełnosprawnych mających znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się w rozumieniu. 

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14.03.2018 r. III SA/Wr 7/18.