Rada miejska podjęła uchwałę w sprawie opłaty targowej. Jedna z mieszkanek gminy uznała, że uchwała narusza jej interes prawny, jako osoby prowadzącej od szeregu lat działalność gospodarczą na terenie gminy.

Jej zdaniem, gmina niezgodnie z prawem ustaliła dwie różne stawki opłaty targowej, inne dla terenów targowiska, których właścicielem jest gmina, i inne dla terenów targowiska, których właścicielem są inne osoby.

Taka regulacja narusza zarówno ustawę o podatkach i opłatach lokalnych, jak i przepisy Konstytucji określające zasadę wolności gospodarczej, zasadę równego traktowania wszystkich przez władze publiczne oraz ugruntowaną zasadę wprowadzania i zmiany obciążeń podatkowych na początku roku kalendarzowego.

Tłumaczyła, iż podjęta uchwała w środku sezonu narusza tę zasadę i stawia ją w trudnej sytuacji finansowej w związku z zaplanowanym sposobem prowadzenia działalności w sezonie.

Zdaniem WSA, zarzuty skargi były niezasadne.

Wydając zaskarżoną uchwałę rada gminy nie naruszyła wskazanych w skardze przepisów Konstytucji RP przez wprowadzenie zwielokrotnionych, zdaniem strony skarżącej dyskryminujących, stawek opłaty targowej, różnych od opłat przewidzianych na innych targowiskach.

Sąd uznał, że wszyscy, którzy chcieliby sprzedawać na jednym z targowisk, zobowiązani są do zapłacenia jednakowej stawki dziennej opłaty targowej bez względu na rodzaj zajmowanego miejsca na placu, jak również sposób dokonywanej sprzedaży.

Nie narusza to zatem zasady równości wobec prawa ani zasady niedyskryminowania, przewidzianych w art. 32 Konstytucji RP.

Sąd wyjaśnia również, że zaskarżona uchwała nie narusza zasady swobody wykonywania działalności gospodarczej.

Zdaniem sądu obowiązek zapłaty stawki opłaty targowej większej od dotychczasowej, ale mieszczącej się w limitach ustawowych, nie stanowi naruszenia zasady swobody wykonywania działalności gospodarczej. Każdy podmiot gospodarczy, który decyduje się na prowadzenie działalności gospodarczej, winien liczyć się z ryzykiem, jakie niesie ta działalność.

Sąd podkreślił, iż ani ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, ani inne przepisy prawa nie zawierają zakazu różnicowania stawek opłaty targowej, jaka ma być pobierana na różnych targowiskach na terenie gminy.

Postanowienie WSA w Szczecinie z 15.03.2017 r., sygn. akt I SA/Sz 1126/16, nieprawomocne