Rada miasta określiła stawki opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych na terenie miasta, w strefie płatnego parkowania.
W uchwale ustaliła między innymi wysokość tygodniowego abonamentu postojowego na 6 kolejnych dni roboczych.
Prokurator zaskarżył taki zapis uchwały.
W ocenie prokuratora termin "dni robocze", o którym mowa w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460, z późn. zm.) nie obejmuje sobót.
WSA uznał stanowisko prokuratora za zasadne.
W ustawie o drogach publicznych zapisano, że opłatę pobiera się za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
W ocenie sądu zwrot "6 kolejnych dni roboczych" determinuje uznanie, że dni robocze, w których pobiera się opłatę powinny być wskazane w uchwale z nazwy.
Świadczy o tym użycie przez ustawodawcę przymiotnika "określone" w zestawieniu z pojęciem "dni robocze". Określone dni robocze to dni sprecyzowane, wiadome i pewne.
Sąd przypomniał, iż sobota jest dniem równorzędnym z dniem ustawowo wolnym od pracy w rozumieniu przepisów k.p.a. Sobota zatem nie jest dniem roboczym i w konsekwencji niedopuszczalne jest pobieranie opłat za parkowanie w tym dniu.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 29 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 155/17, nieprawomocny
