Miejski ośrodek pomocy społecznej odmówił wnioskodawcy umorzenia jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
SKO utrzymało decyzję w mocy.
Mężczyzna zarzucił organom przewlekłość prowadzenia postępowania. Tłumaczył, że postępowanie ciągnie się już od paru lat, a organy zajmują takie samo stanowisko, którego nie chcą zmienić.
Jego zdaniem przewlekłość postępowania polega na tym, że organ powinien umorzyć mu należność a ciągle odmawia, co powoduje, że postępowanie ciągnie się i on jest zaangażowany w wyjaśnianie sprawy.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
WSA zwrócił uwagę, że postępowanie prowadzone przewlekle, jest to postępowanie prowadzone w sposób nieefektywny, poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywanie czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny.
Postępowanie zostało zainicjowane wnioskiem skarżącego zakończyło się wydaniem decyzji odmownej. Zarówno ośrodek pomocy społecznej jak i SKO rozpatrzyły sprawę z zachowaniem terminów przewidzianych w art. 35 § 3 K.p.a.
To, że skarżący nie zgadza się z treścią orzeczenia SKO w żaden sposób nie wpływa na ocenę sądu przy rozpoznaniu skargi na przewlekłość postępowania organu drugiej instancji – wyjaśnił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 7 marca 2017 r., sygn. akt II SAB/Bk 3/17, nieprawomocny
