W dniu 18 sierpnia 2011 r. Sejm uchwalił ustawę o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz. U. Nr. 208, poz. 1240, dalej jako ustawa ). Obszar wodny zdefiniowano w ustawie, jako wody śródlądowe oraz wody przybrzeżne w rozumieniu art. 5 Prawa wodnego , a także kąpielisko, miejsce wykorzystywane do kąpieli, pływalnię oraz inne obiekty dysponujące nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100 m[2] i głębokości ponad 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2 m;

Zgodnie z przepisami ustawy , podmiot zarządzający obszarem wodnym zobowiązany jest do zapewnienia bezpieczeństwa. Dotyczy to przede wszystkim do wójtów, burmistrzów bądź prezydentów miast. Wyjątkiem od tej zasady są: dyrektorzy parków - w stosunku do obszarów wodnych położonych na terenie parku narodowego bądź krajobrazowego, a także osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która prowadzi działalność w zakresie sportu lub rekreacji.

Zadania wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) polegać będą na analizie zagrożeń (przede wszystkim identyfikacji niebezpiecznych miejsc), odpowiednim oznakowaniu i zabezpieczeniu właściwych terenów, obiektów i urządzeń, zapewnieniu warunków do organizowania pomocy oraz ratowania osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, czy też prowadzeniu szeregu działań profilaktycznych i edukacyjnych. Wszystkie te zadania traktowane są jako zadania własne gminy.

Wójt (burmistrz, prezydent miasta) zobowiązany będzie także do zamieszczenia informacji dotyczących zasad i ograniczeń w korzystaniu z obszaru wodnego oraz sposobu powiadamiania o wypadkach wraz z numerami alarmowymi. Kolejnymi obowiązkami związanymi z zapewnieniem bezpieczeństwa będzie:
1) w przypadku kąpieliska, pływalni oraz innych obiektów dysponujących nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100 m2 i głębokości ponad 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2 m:
a) wytyczanie strefy dla umiejących i nieumiejących pływać,
b) wydzielanie brodzika dla dzieci;
2) zapewnienie stałej kontroli wyznaczonego obszaru wodnego przez ratowników wodnych;
3) utworzenie stanowiska do obserwacji wyznaczonego obszaru wodnego;
4) wyposażenie w sprzęt ratunkowy i pomocniczy oraz urządzenia sygnalizacyjne i ostrzegawcze (wzrokowe i słuchowe);
5) oczyszczanie powierzchni dna obszaru przeznaczonego do pływania lub kąpieli z wszelkich przedmiotów mogących spowodować skaleczenie lub inny wypadek;
6) upowszechnianie zasad korzystania z wyznaczonego obszaru wodnego;
7) zapewnianie przekazywania informacji o dopuszczalności lub zakazie korzystania z wyznaczonego obszaru wodnego.

Dodatkowo, jeżeli będzie tego wymagała sytuacja, osoby upoważnione przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) będą mogły nie wpuścić bądź żądać opuszczenia obszaru wodnego przez osoby, których zachowanie wskazuje, że są nietrzeźwe bądź pod wpływem środków odurzających.

Wójt (burmistrz, prezydent miasta) jako podmiot zarządzający obszarem wodnym zobowiązany jest także do organizowania i finansowania działań ratowniczych. W tym celu może zlecić, w drodze umowy, organizowanie, kierowanie i koordynowanie działań ratowniczych podmiotom uprawnionym do wykonywania ratownictwa wodnego. Możliwe jest również udzielanie dotacji w/w podmiotom przez jednostki samorządu terytorialnego na wykonywanie ich zadań.

Ustawa w osobnym rozdziale reguluje zadania powiatów związane z usuwaniem statków lub obiektów pływających z obszarów wodnych. Może to nastąpić w przypadku, gdy nie ma możliwości zabezpieczenia statku w inny sposób, w przypadku gdy prowadziła go osoba znajdująca się w stanie po użyciu alkoholu, środka działającego podobnie do alkoholu lub będąca pod wpływem środka odurzającego. Podobnie jak w przypadku usuwania pojazdów, dyspozycję do usunięcia wydaje policjant. Do zadań powiatu należy natomiast usuwanie statków lub innych obiektów pływających oraz prowadzenie strzeżonego portu lub przystani. W określonych ustawą przypadkach możliwe będzie pozostawienie statku bądź obiektu pływającego na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym.

Za usunięcie i przechowywanie statku bądź obiektu pływającego pobierane będą opłaty, których wysokość określi rada powiatu w uchwale. Wskaźnik ten będzie waloryzowany co roku, a wpływy z opłat roku stanowić będą dochód własny powiatu. Jednocześnie w ustawie określono maksymalną wysokość opłat; wynoszą one w przypadku:
1) usunięcia roweru wodnego lub skutera wodnego - 50 zł oraz za każdą dobę jego przechowywania - 15 zł;
2) usunięcia poduszkowca - 100 zł oraz za każdą dobę jego przechowywania - 30 zł;
3) usunięcia statku o długości kadłuba do 10 m - 120 zł oraz za każdą dobę jego przechowywania - 50 zł;
4) usunięcia statku o długości kadłuba do 20 m - 150 zł; oraz za każdą dobę jego przechowywania - 100 zł;
5) usunięcia statku o długości kadłuba powyżej 20 m - 200 zł; oraz za każdą dobę jego przechowywania - 150 zł.

Starosta w drodze decyzji nakaże zapłatę powyższych kosztów przez właściciela statku oraz wskaże termin w jakim należy to uczynić. Dodatkowo, jeżeli statek bądź obiekt pływający nie zostanie odebrany przez właściciela (lub osoba uprawniona) w terminie 3 miesięcy od dnia jego usunięcia, starosta wystąpi z wnioskiem do sądu o orzeczenie jego przepadku na rzecz powiatu. Uprzednio musi jednak powiadomić o tym właściciela, a wniosek do sądu może być złożony najwcześniej po upływie 30 dni od dnia powiadomienia. Ustawa stanowi jednak pewien wyjątek od tej zasady: nie będzie można wystąpić z wnioskiem, jeżeli nieodebranie statku lub innego obiektu pływającego nastąpiło z przyczyn niezależnych od właściciela (lub osoby uprawnionej). Natomiast gdy ustalenie właściciela było niemożliwe, termin w którym starosta może wystąpić z wnioskiem do sądu o orzeczenie przepadku wynosi 4 miesiące.

Ustawa wchodzi w życie w swej zasadniczej części z dniem 1 stycznia 2012 r.

Zobacz zestawienie zmian w prawie samorządowym od 1 stycznia 2012 r.>>

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz. U. Nr. 208, poz. 1240)
Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.)