Odpowiedź
Zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) – dalej u.p.z.p., plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego. Plan ten ustala przeznaczenie terenów oraz określa sposoby ich zagospodarowania i zabudowy.
Zatem każda decyzja o pozwoleniu na budowę musi być zgodna z ustaleniami planu miejscowego obowiązującego na danym terenie, jako że są to na tym terenie przepisy powszechnie obowiązujące. Mówi o tym wprost art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.). Jeżeli ustalenia planu w zakresie zabudowy zostaną naruszone, to podstawową sankcją będzie stwierdzenie nieważności takiej decyzji i w konsekwencji brak możliwości realizacji inwestycji. Przepisy u.p.z.p. nie przewidują natomiast możliwości nałożenia przez wójta kary (np. grzywny) bezpośrednio na osobę, która naruszyła ustalenia planu.