Marszałek województwa opracował „Program ochrony środowiska przed hałasem dla terenów poza aglomeracjami, położonych wzdłuż dróg krajowych i ekspresowych z terenu województwa łódzkiego, których eksploatacja spowodowała negatywne oddziaływanie akustyczne, tj. przekroczone zostały dopuszczalne poziomy hałasu określone wskaźnikami LDWN i LN na lata 2009–2014”.


Starosta zobowiązał więc GDDKiA jako zarządzającego drogą do sporządzenia przeglądu ekologicznego (w celu ustalenia, czy konieczne jest utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania). Przegląd ekologiczny został wykonany i przedstawiony staroście przez GDDKiA. W związku z oddaniem do użytkowania obwodnicy miejscowości X nastąpiła zmiana kategorii drogi z krajowej na gminną. Jak dalej należy prowadzić postępowanie w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania?

Czy należy wszcząć nowe postępowanie, którego adresatem będzie gmina, która jest obecnie zarządcą drogi?

Czy uchwała zatwierdzająca „Program ochrony przed hałasem” nadal ma rację bytu, mimo że przedmiotowy odcinek drogi nie jest już drogą krajową?

Odpowiedź

Z treści pytania wynika, że mamy nie tylko nowy podmiot zarządzający drogą, ale także – z dużym prawdopodobieństwem – inny zakres oddziaływań drogi na klimat akustyczny.

Jeżeli w programie ochrony przed hałasem znalazły się zobowiązania wobec GDDKiA, to wg mnie nie przechodzą one na gminę. Może się okazać, że obwodnica zdecydowanie odciążyła przedmiotową drogę i ograniczyła tym samym jej negatywne oddziaływanie ze względu na emisje hałasu (ustały przesłanki do programu ochrony przed hałasem). Może już nie występują przekroczenia poziomów dopuszczalnych.

Dlatego moim zdaniem należałoby prowadzić odrębne postępowanie wobec nowego zarządzającego drogą.@page_break@

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 237 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) - dalej p.o.ś. w razie stwierdzenia okoliczności wskazujących na możliwość negatywnego oddziaływania instalacji na środowisko, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, zobowiązać prowadzący instalację podmiot korzystający ze środowiska do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego.

Art. 240 p.o.ś. stanowi, że jeżeli możliwość negatywnego oddziaływania na środowisko wynika z funkcjonowania instalacji, która nie jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, organ właściwy do nałożenia obowiązku sporządzenia przeglądu ekologicznego określa, które z wymagań należy spełnić, sporządzając przegląd.
Wg art. 241 ust. 1 p.o.ś. jeżeli możliwość negatywnego oddziaływania na środowisko wynika z działalności podmiotu korzystającego ze środowiska innej niż eksploatacja instalacji, art. 237, 239 pkt 2 i art. 240 stosuje się odpowiednio.

Ust. 2 wskazuje, że jeżeli przegląd ekologiczny dotyczy drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska lub portu, obowiązek sporządzenia przeglądu spoczywa na zarządzających tymi obiektami.
Analizując powyższe zapisy należy uznać, ze dotyczą one konkretnego podmiotu (zarządzającego drogą) oraz konkretnych okoliczności.
Zgodnie z art. 119 p.o.ś. dla terenów, na których poziom hałasu przekracza poziom dopuszczalny, tworzy się programy ochrony środowiska przed hałasem

Art. 117 ust. 2 p.o.ś. stanowi, że oceny stanu akustycznego środowiska dokonuje się obowiązkowo dla:
1) aglomeracji o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy;
2) terenów poza aglomeracjami, o których mowa w art. 179 ust. 1.
Art. 179 ust. 1 Zarządzający drogą, linią kolejową lub lotniskiem zaliczonymi do obiektów, których eksploatacja może powodować negatywne oddziaływanie akustyczne na znacznych obszarach, sporządza co 5 lat mapę akustyczną terenu.

W świetle ww. przepisów niezbędne jest moim zdaniem wykazanie przekroczeń dla nowej sytuacji nowy zarządzający i inne oddziaływania).