Stowarzyszenie wniosło skargę na bezczynność burmistrza w sprawie rozpoznania wniosku o udzielenie informacji publicznej. Skarżący podał, że otrzymał od burmistrza pismo, w którym został wezwany jako wnioskodawca do uzupełnienia braków formalnych przez opatrzenie wniosku bezpiecznym podpisem elektronicznym. Skarżący udzielił odpowiedzi, w której zwrócił uwagę, że wniosek o udzielenie informacji publicznej może przybrać każdą formę a przepisy k.p.a. nie mają zastosowania na etapie jego złożenia.

WSA rozpatrując skargę przypomniał, iż regułą jest, że informacja publiczna winna funkcjonować w obiegu publicznym i dostęp do niej, poza wyraźnie wskazanymi ustawowo wyjątkami, nie może być ograniczany. W sytuacji braku określonej informacji w przestrzeni publicznej, w tym również w Biuletynie Informacji Publicznych, jej udostępnienie - stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej - następuje na wniosek, zaś w myśl art. 10 ust. 2, informacja publiczna, która może być niezwłocznie udostępniona, jest udostępniana w formie ustnej lub pisemnej bez pisemnego wniosku. Wobec powyższego, wniosek o udostępnienie informacji publicznej może przybrać każdą formę, w tym także formę elektroniczną, czego – jak wynika z odpowiedzi na skargę – organ nie kwestionuje. Podkreślenia wymaga, że wniosek wszczyna postępowanie w sprawie udostępnienia informacji publicznej, lecz na tym etapie nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Skoro organ posiada taką informację i decyduje o jej udostępnieniu bez opłat, o których mowa w art. 15 ustawy o dostępie do informacji publicznej , to - po prostu - udostępnia ją pod postacią czynności materialno - technicznej i podobnie rzecz się ma, kiedy wniosek nie dotyczy informacji przetworzonej, bowiem w sytuacji odwrotnej, wnioskodawca w celu uiszczenia opłaty lub wykazania, w jakim zakresie udostępnienie informacji jest szczególnie istotne dla interesu publicznego, nie może już być - co oczywiste - anonimowy. Reasumując, dopiero w takiej sytuacji można wymagać od wnioskodawcy usunięcia braku formalnego wniosku np. w postaci podpisu. Poza wymienionymi wyżej przypadkami, Kodeks postępowania administracyjnego ma również zastosowanie do sytuacji, kiedy organ zamierza wydać decyzję odmowną w trybie art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej , bądź umorzyć postępowanie na podstawie art. 14 ust. 2 tejże ustawy. W konsekwencji w tych sytuacjach procesowych organ może żądać od wnioskodawcy działań naprawczych, o których mowa w art. 64 § 2 k.p.a. , a przy ich nieskuteczności, stosować sankcję przewidzianą w art. 64 § 1 k.p.a. Innymi słowy, podmiot zobowiązany do udzielenia informacji publicznej, kiedy nie występują przedstawione wyżej sytuacje, nie ma podstaw żądać - przy formie wniosku przesłanego pocztą elektroniczną - autoryzowania go przez wnioskodawcę bezpiecznym podpisem elektronicznym, a przy jego braku, pozostawienia owego wniosku bez rozpoznania. WSA podkreślił, iż wniosek o udzielenie informacji publicznej może przybrać każdą formę, a osoba jej żądająca nie musi być nawet w pełni zidentyfikowana, skoro nie musi wykazywać ani interesu prawnego, ani też faktycznego.

Na podstawie:
Wyrok WSA we Wrocławiu z 15 listopada 2011 r., sygn. akt IV SAB/Wr 97/11

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.)