Jakie są przesłanki do wydania takiej decyzji - czy ustawa ma zastosowanie w przypadku gdy tor został wykonany na wieloletnim ugorze?


Odpowiedź:


Właściciel gruntu, który spowodował jego degradację ma obowiązek podjęcia działań naprawczych (rekultywacji). Jeśli tego obowiązku niewykonuje, to wójt może wydać decyzje zobowiązująca go do przywrócenia stanu poprzedniego, wskazując w decyzji sposób tego przywrócenia. Jeśli właściciel gruntu odmawia wykonania decyzji wójt powinien najpierw nałożyć na niego grzywnę w celu przymuszenia, a dopiero późnie zorganizować wykonanie zastępcze, o którym mowa w art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. 2004 r. Nr 121 poz. 1266)- dalej u.o.g.r.l. 

Uzasadnienie:

Grunty rolne, niezależnie od tego, czy w danym momencie są wykorzystywane pod działalność rolną, czy też są ugorowane pozostają pod ochroną. Jeśli właściciel gruntu chciał zmienić jego przeznaczenie powinien wystąpić do starosty o jego wyłączenie z produkcji rolnej. Po uzyskaniu decyzji mógł wybudować tor quadowy. Skoro tego nie uczynił, to dopuścił się samowolnego wyłączenia, z czym wiążą się określone konsekwencje nie tylko natury finansowej, ale także rzeczowej, tzn. wójt może zobowiązać go, w drodze decyzji do przywrócenia stanu poprzedniego, o czym mowa w art. 15 ust. 5 u.o.g.r.l.

Jeśli właściciel gruntu ociąga się z wykonaniem decyzji można wszcząć przeciwko niemu niepieniężne postępowanie egzekucyjne, jakie jest przewidziane w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Mam tu na myśli zastosowanie grzywny w celu przymuszenia. Grzywnę nakłada się, gdy egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego obowiązku wykonania czynności, a w szczególności czynności, której z powodu jej charakteru nie może spełnić inna osoba za zobowiązanego, a także, gdy nie jest celowe zastosowanie innego środka egzekucji. Ustawodawca dopuszcza możliwość kilkakrotnego zastosowania tego środka w tej samej lub wyższej kwocie, przy czym każdorazowo nałożona na osobę fizyczną grzywna nie może przekraczać kwoty 5000 zł . Grzywny nakładane wielokrotnie nie mogą łącznie przekroczyć kwoty 10.000 zł. Wysokość grzywny zależy od uzasadnionego uznania organu egzekucyjnego, który powinien kierować się zasadą celowości i skuteczności (wyrok WSA w Warszawie z 11 maja 2004 r., IV SA 4122/02, Lex nr 148919). Nie można z treści art. 121 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wywodzić, że organ ma obowiązek uzasadniania wysokości zastosowanej grzywny w celu przymuszenia możliwościami finansowymi zobowiązanego (wyrok NSA z 16 lutego 2005 r. OSK 1148/04, Lex nr 1649 45). Wykonanie zastępcze powinno być zastosowane wtedy, gdy egzekucja dotyczy wykonania czynności, którą można zlecić innej osobie do wykonania za zobowiązanego i na jego koszt i gdy mimo zastosowania grzywny w celu przymuszenia zobowiązany dalej odmawia wykonania decyzji. Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych dopuszcza wykonanie zastępcze przy wykorzystaniu środków Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych do czasu zwrotu poniesionych kosztów. Wójt może jednak pobrać od zobowiązanego zaliczkę na poczet wykonania zastępczego robót. Jeśli to będzie utrudnione, to dopiero wtedy powinien posiłkować się środkami Funduszu. Na początek warto jednak przymusić właściciela nieruchomości do wykonania decyzji poprzez nałożenie na niego grzywny.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.)