Starania o ustanowienie św. Mikołaja patronem miasta w jubileuszowym Roku Miłosierdzia i 1050-lecia chrztu Polski były wspólną inicjatywą radnych i prezydenta Elbląga. W maju samorząd przyjął przez aklamację odpowiednią uchwałę intencyjną i zwrócił się do Watykanu - za pośrednictwem miejscowej kurii - o wszczęcie procedury kościelnej w tej sprawie.

O pozytywnej odpowiedzi na tę prośbę poinformował we wtorek biskup elbląski Jacek Jezierski. Jak napisał w oświadczeniu, Rzymska Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów dostrzegła istniejący od wieków i obecnie kult św. Mikołaja w Elblągu i przyjęła jego wybór jako patrona miasta.

"Cieszę się, że patronem Elbląga został święty znany i czczony przez chrześcijan na Wschodzie i na Zachodzie, budzący miłe skojarzenia, wrażliwy na ludzkie cierpienie i biedę oraz kochany przez dzieci" - napisał bp Jezierski.

Miejskie uroczystości związane z ustanowieniem patrona odbędą się 6 grudnia. W tym dniu zaplanowano nadzwyczajną sesję rady miasta, symboliczne rozświetlenie pierwszej choinki oraz nabożeństwo w intencji miasta i mieszkańców, które zostanie odprawione w XIII-wiecznej katedrze pw. św. Mikołaja.

Elblążanie wybrali tego świętego, bo jako patron żeglarzy, marynarzy i rybaków był on związany w średniowieczu ze Związkiem Hanzeatyckim. Hanza zrzeszała miasta żyjące z handlu morskiego, w tym Elbląg, który był wówczas jednym z głównych portów Bałtyku.

Obecnie miasto nawiązuje do tamtych tradycji, należąc od 1998 r. do Związku Miast Nowej Hanzy. Lokalny samorząd chciałby, żeby Elbląg ponownie stał się ważnym ośrodkiem portowym, dzięki planowanej budowie kanału żeglugowego przez Mierzeję Wiślaną.

Św. Mikołaj jest już patronem kilku polskich miast, m.in. Głogowa, Chrzanowa i Bydgoszczy. W tradycji chrześcijańskiej akt uzyskania patrona, czyli pośrednika i orędownika u Boga, oznacza zawierzenie miasta wstawiennictwu wybranego świętego i wolę naśladowania go w życiu społecznym.

Św. Mikołaj żył na przełomie III i IV w., był biskupem Miry, miasta w dzisiejszej Turcji. Według tradycji, bezinteresownie wspomagał potrzebujących, korzystając z rodzinnego majątku, przez co stał się symbolem dobroci i ofiarności wobec drugiego człowieka.

Na Wschodzie kult tego świętego szerzył się od VI stulecia, na Zachodzie - od przeniesienia w 1087 r. jego relikwii do Bari we Włoszech. Na całym świecie upowszechnił się zwyczaj obdarowywania dzieci upominkami, rzekomo przynoszonymi przez św. Mikołaja. (PAP)