Niezbędnym warunkiem prawidłowego ustalenia odległości budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi od innych obiektów, umożliwiającej naturalne oświetlenie tych pomieszczeń, jest precyzyjne, jednoznaczne wyznaczenie w płaszczyźnie poziomej kąta 60°, z usytuowaniem jego wierzchołka w wewnętrznym licu ściany na osi okna pomieszczenia przesłanianego, a następnie zbadanie, czy między ramionami tak wyznaczonego kąta, w odległości mniejszej niż wysokość przesłonienia, nie znajduje się obiekt przesłaniający.

Sprawa dotyczyła oceny, czy projektowana nadbudowa i rozbudowa obiektu budowlanego nie ograniczy w sposób sprzeczny z prawem dostępu naturalnego światła do mieszkania skarżącego znajdującego się w budynku posadowionym na sąsiedniej działce

NSA rozpatrując skargę kasacyjną wskazał, iż w związku z tym, iż wysokość projektowanego obiektu wynosi mniej niż 35 m, zastosowanie ma dyspozycja § 13 ust. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) . Zgodnie z regulacją rozporządzenia niezbędnym warunkiem prawidłowego ustalenia odległości budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi od innych obiektów, umożliwiającej naturalne oświetlenie tych pomieszczeń, jest precyzyjne, jednoznaczne wyznaczenie w płaszczyźnie poziomej kąta 600, z usytuowaniem jego wierzchołka w wewnętrznym licu ściany na osi okna pomieszczenia przesłanianego, a następnie zbadanie, czy między ramionami tak wyznaczonego kąta, w odległości mniejszej niż wysokość przesłonienia, nie znajduje się obiekt przesłaniający.

Zdaniem NSA w rozpatrywanej sprawie dla dokonania oceny, czy projektowana nadbudowa i rozbudowa obiektu budowlanego nie ograniczy w sposób sprzeczny z prawem dostępu naturalnego światła do mieszkania skarżącego znajdującego się w budynku posadowionym na sąsiedniej działce, koniecznym było przede wszystkim wyznaczenie w płaszczyźnie poziomej kąta 600, z usytuowaniem jego wierzchołka w wewnętrznym licu ściany na osi okna pomieszczenia znajdującego się w mieszkaniu skarżącego od strony północno - zachodniej (pomieszczenia przesłanianego), a następnie ustalenie wysokości przesłonienia.

W ocenie sądu odwoławczego, użycie przez sąd pierwszej instancji sformułowania, iż z załączonej do akt dokumentacji fotograficznej wynika, że "najniżej położone okno obiektu przesłanianego znajduje się na wysokości co najmniej 50 cm", ponadto bez wskazania, czy chodzi o dolną krawędź tego okna, uniemożliwia dokonanie oceny, czy prawidłowo ustalona została wysokość przesłaniania. Dla prawidłowego ustalenia wysokości przesłaniania konieczne było bowiem precyzyjne wskazanie, na jakiej wysokości znajduje się dolna krawędź najniżej położonego okna w budynku przesłanianym. Ponadto sąd pierwszej instancji nie odniósł się do kwestii prawidłowości wyznaczenia przez projektanta kąta 600, wskazując jedynie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, iż "w świetle analizy nasłonecznienia pomieszczeń skarżącego, zacienienie w budynku skarżącego nie wystąpi, ponieważ podniesienie budynku o poddasze użytkowe jest poza zasięgiem widełek kąta 600". Sporządzenie analizy nasłonecznienia przez osobę mającą odpowiednie przygotowanie zawodowe w tym zakresie nie zwalnia ani organów administracji, ani sądu administracyjnego od wszechstronnej i obiektywnej oceny takiego dowodu, tym bardziej, że zastrzeżenia co do treści tej analizy podniesione zostały w skardze do WSA.

NSA uchylił zaskarżone orzeczenie w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania WSA, który wydał orzeczenie. Rozpoznając sprawę ponownie, WSA zbada przede wszystkim prawidłowość analizy nasłonecznienia północno - zachodniej strony budynku skarżącego wykonanej przez projektanta pod kątem wymogów określonych w § 13 rozporządzenia .

Zobacz orzeczenie:
Wyrok NSA w Warszawie z dnia 11 marca 2010 r., sygn. akt II OSK 508/09


Przydatne materiały:
 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.)