Nie może w gospodarowaniu środkami finansowymi przez organy pomocowe dochodzić do takiej sytuacji, że osoby, które spełniają kryterium z ustawy o pomocy społecznej spotkają się z odmową przyznawania świadczenia z uwagi, na rozdysponowanie środków finansowych, na rzecz osób, które przekraczają kryterium bowiem istotą specjalnego zasiłku celowego o którym mowa w art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej jest jego wyjątkowość o czym świadczy brzmienie przepisu, który pozwala na przyznanie tegoż zasiłku "w szczególnie uzasadnionych przypadkach".

Wnioskodawca zwrócił się o przyznanie pomocy finansowej na zakup artykułów spożywczych i chemicznych, leków, opłatę rachunku za gaz oraz opłacenie czynszu. Prezydent miasta odmówił przyznania zasiłku specjalnego na opłatę czynszu. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że dochód wnioskodawcy przekracza obowiązujące kryterium dochodowe uprawniające do przyznania pomocy, natomiast zgodnie z art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej może zostać przyznany specjalny zasiłek celowy, w związku z tym uwzględniając stan zdrowia oraz faktyczny dochód, przyznał pomoc w postaci zasiłku celowego specjalnego na leki, żywność, artykuły chemiczne oraz opłatę rachunku za gaz. Odmawiając przyznania zasiłku celowego na opłacenie zaległego czynszu, wskazał, iż mimo otrzymywania renty przez wnioskodawcę nadal traktuje on pomoc społeczną jako stałe źródło dochodu służące zaspokajaniu wszystkich potrzeb. SKO utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy w uzasadnieniu decyzji zwrócił uwagę, że decyzja o przyznaniu zasiłku celowego specjalnego mieści się w sferze uznania administracyjnego, a zatem organ administracji, biorąc pod uwagę zarówno sytuację materialną i osobistą, jak również możliwości finansowe ośrodka pomocy społecznej, decyduje o przyznaniu bądź odmowie przyznania oraz o wysokości zasiłku celowego specjalnego. WSA oddalił skargę na decyzję SKO w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego specjalnego.

NSA rozpatrując skargę, przypomniał, że zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 3 ustawy o pomocy społecznej , pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Pomoc społeczna wspiera osoby w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie sytuacjom, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej , przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem. Potrzeby zaś osób i rodzin korzystających z pomocy winny zostać uwzględnione, o ile odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej. Z powyższego wynika, że pomoc społeczna nie ma służyć pełnemu zaspokajaniu potrzeb podopiecznych, ale rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Uznanie administracyjne, które występuje przy przyznawaniu świadczeń z pomocy społecznej w tym również zasiłku celowego specjalnego na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej polega na tym, że organ pomocowy dokonuje oceny hierarchii zgłaszanych potrzeb.

NSA podkreślił, iż osoby, które zwracają się o przyznanie zasiłku celowego specjalnego, a więc osoby, którym pomoc społeczna jest przyznawana w drodze wyjątku winny zdawać sobie sprawę, ze w stosunku do nich "uznanie administracyjne" oceniane przez sąd administracyjny poddane jest innym rygorem niż wobec osób, które spełniają kryterium przyznania zasiłku celowego w rozumieniu art. 39 ustawy o pomocy społecznej . Nie może bowiem w gospodarowaniu środkami finansowymi przez organy pomocowe dochodzić do takiej sytuacji, że osoby, które spełniają kryterium z ustawy o pomocy społecznej spotkają się z odmową przyznawania świadczenia z uwagi, na rozdysponowanie środków finansowych, na rzecz osób, które przekraczają kryterium, bowiem istotą specjalnego zasiłku celowego o którym mowa w art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej jest jego wyjątkowość o czym świadczy brzmienie przepisu, który pozwala na przyznanie tegoż zasiłku "w szczególnie uzasadnionych przypadkach".

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.)