Kwalifikacja taka jest natomiast wykluczona w przypadku uchwał podejmowanych przez organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego. Traktowanie uchwał organów stanowiących jednostki samorządu terytorialnego, mających charakter aktów prawa miejscowego, jako oświadczeń woli jest wyłączone ze względu na to, że stanowią one źródła prawa powszechnie obowiązującego na obszarze działania tych organów.
W wyroku z dnia 11 marca 2011 r., II CSK 302/10, LEX nr 784913, Sąd Najwyższy dodał ponadto, że określenie charakteru aktów prawa miejscowego, wydawanych w oparciu o art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ., dokonywane na płaszczyźnie konstytucyjnej wskazuje na to, że są one, stosownie do art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji źródłem prawa powszechnie obowiązującego na obszarze gminy. Na gruncie przepisów ustrojowych, regulujących administrację publiczną, zaliczane są do generalnych aktów administracyjnych, zawierających abstrakcyjne normy prawne o powszechnej mocy, obowiązującej w ograniczonym zakresie terytorialnym. Wobec tego uchwała, podjęta w ramach ustawowych kompetencji gminy i jej organu oraz ustawowego upoważnienia stanowi akt prawa miejscowego, powszechnie obowiązującego. Odnosi się do bliżej nieokreślonych podmiotów i kształtuje ich prawną sytuację. Wywołuje zatem skutki prawne na zewnątrz.
Status uchwały organu jednostki samorządu terytorialnego jako aktu prawa miejscowego sam w sobie nie rozstrzyga o możliwości zakwalifikowania jej, jako oświadczenia woli stanowiącego ofertę.
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z. Nr 78, poz. 483 ze zm.)