WSA odrzucił skargę na uchwałę rady miejskiej dotyczącą rozpatrzenia skargi na działanie organu w sprawie nieuwzględnienia uwag do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że postępowanie w sprawie skarg i wniosków z działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego nie podlega kontroli tego sądu.

Z takim stanowiskiem zgodził się również NSA rozpatrując skargę kasacyjną. Zdaniem Sądu, WSA słusznie zauważył, iż postępowanie w sprawie skarg i wniosków z działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego nie podlega jego kontroli. Nie służy również skarga do sądu administracyjnego na uchwałę organu samorządu terytorialnego podjętą w wyniku rozpatrywania skargi wniesionej w trybie działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego . Skarga powszechna określona w tych przepisach jest odformalizowanym środkiem obrony i ochrony różnych interesów jednostki, które nie dają podstaw do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego, albo też nie mogą stanowić podstawy skargi zmierzającej do wszczęcia postępowania sądowo-administracyjnego. Skargi tego rodzaju są załatwione w samodzielnym jednoinstancyjnym postępowaniu uproszczonym, kończącym się czynnością faktyczną zawiadomienia skarżącego o sposobie załatwienia sprawy. NSA podkreślił, iż błędne jest stanowisko skarżącego, który zmierza do objęcia kontrolą sądu administracyjnego uchwały, na którą skarga jest niedopuszczalna, poprzez zaskarżenie jej wraz z zaskarżeniem uchwały w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z treścią art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Z kolei stosownie do treści art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia. W obu tych przepisach wyznaczających zakres orzekania przez Sąd I instancji, ustawodawca wyraźnie odesłał do pojęcia sprawy i jej granic.

NSA przypomniał, iż wniesienie skargi w trybie działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego wszczyna wyłącznie uproszczone, odformalizowane postępowanie, którego przedmiotem może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Właściwy organ nie rozstrzyga na jego etapie o samej sprawie, w ramach której mogło dojść do wyżej opisanych uchybień, a zatem nie odnosi się do przedmiotu tego postępowania (o ile w ogóle jakiekolwiek postępowanie się toczy, skarga w trybie działu VIII może zostać wniesiona całkowicie niezależnie od toczącego się postępowania jurysdykcyjnego). Tym samym brak jest materialnej tożsamości między rozpatrzeniem skargi wniesionej w toku jurysdykcyjnego postępowania administracyjnego, a rozpatrzeniem skargi w trybie działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego . W opinii NSA na gruncie rozpatrywanej sprawy oznacza to, że sąd administracyjny rozpoznając skargę na uchwałę w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie może oceniać zgodności z prawem uchwały wydanej w trybie skargowym, pomimo, że zaniedbania organu pojawiły się w ocenie skarżącego na etapie procedury planistycznej.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)

Pobierz orzecznictwo:
 Postanowienie NSA z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt II OSK 2389/10