Rada gminy podjęła uchwałę stwierdzającą wygaśnięcie mandatu radnego. Ustaliła bowiem, iż stowarzyszenie ochotniczej straży pożarnej, w którym radny pełnił funkcję prezesa, zorganizowało sprzedaż alkoholu w remizie należącej do gminy. W uzasadnieniu rada wskazała, że sprzedaż napojów alkoholowych w obiekcie będącym własnością gminy wypełnia hipotezę tej normy zawartej w art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym , albowiem radny jest prezesem ochotniczej straży pożarnej. Zdaniem rady bez pozostaje, czy jest to wykorzystanie mienia komunalnego na stałe, czy incydentalne, pod tytułem odpłatnym, czy darmowym, albowiem przepis art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (t.j. Dz. U. z 2010 r. nr 176, poz. 1190 ze zm.), obliguje radę gminy do podjęcia uchwały o wygaśnięciu mandatu radnego.


W odpowiedzi radny podkreślił, iż stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej pomimo, iż takie uprawnienie jest zapisane w statucie stowarzyszenia. Zdaniem radnego jednorazowa, okazjonalna sprzedaż alkoholu, z której dochód przekazano na rzecz kościoła, nie mieści się w definicji prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie gospodarczej.


WSA przypomniał, iż przepisem art. 24f ust. 1  ustawy o samorządzie gminnym  ustawodawca wprowadził generalny zakaz używania przez radnego mienia komunalnego gminy w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej bez względu na jej przedmiot, rodzaj majątku komunalnego i tytuł prawny. Kładąc nacisk na zakaz prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego, ustawodawca chciał zapobiec ewentualnemu wykorzystaniu mandatu radnego w celu ułatwienia dostępu do tego mienia. WSA podkreślił, iż w powołanym art. 24f ustawy o samorządzie gminnym chodzi o ujawniony fakt rzeczywistego (realnego) prowadzenia działalności gospodarczej, dający się stwierdzić na podstawie obiektywnie występujących okoliczności faktycznych. W ocenie Sądu, w sprawie omawiany przepis art. 24f  ustawy o samorządzie gminnym  nie znajduje zastosowania, albowiem nie można uznać, że stowarzyszenie ochotniczej straży pożarnej, którego prezesem jest radny, prowadziło działalność gospodarczą.

WSA zwrócił uwagę, iż ustawa o samorządzie gminnym nie zawiera własnej definicji działalności gospodarczej, dlatego też należy przez nią rozumieć zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły (art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej - Dz. U. z 2010 r. nr 220, poz. 1447 ze zm.). W ocenie WSA jednorazowa sprzedaż alkoholu przez stowarzyszenie ochotniczej straży pożarnej w budynku remizy należącej do gminy, z której dochód przeznaczono na cele charytatywne kościoła, nie mieści się w definicji prowadzenia działalności gospodarczej przez radnego z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy.
 

Wyrok WSA w Warszawie z 24 stycznia 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 2089/12, nieprawomocny

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)