Rada gminy nie powinna udzielić zgody na zwolnienie radnego, który publicznie krytykuje swojego pracodawcę, o ile jego działanie motywowane jest ochroną interesu publicznego.
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. II OSK 1940/09) radny ma prawo krytykować swojego pracodawcę, jeśli czyni to w interesie publicznym. NSA oddaliło tym samym skargę kasacyjną jednej z prywatnych uczelni, która skrytykowana publicznie przez swojego pracownika naukowego, a jednocześnie radnego gminy, wystąpiła do rady gminy o zgodę na jego zwolnienie, a następnie zaskarżyła jej uchwałę nie wyrażającą na to zgody.
Jedynie poważne, ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych, które nie ma związku z pełnieniem funkcji radnego, może być przyczyną rozwiązania umowy z radnym. W ocenie sądu przedmiot krytyki radnego, czyli zarządzanie szkołą publiczną, mieści się w pojęciu dobra publicznego. Tym samym sąd przyznał rację radnym.
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. II OSK 1940/09) radny ma prawo krytykować swojego pracodawcę, jeśli czyni to w interesie publicznym. NSA oddaliło tym samym skargę kasacyjną jednej z prywatnych uczelni, która skrytykowana publicznie przez swojego pracownika naukowego, a jednocześnie radnego gminy, wystąpiła do rady gminy o zgodę na jego zwolnienie, a następnie zaskarżyła jej uchwałę nie wyrażającą na to zgody.
Jedynie poważne, ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych, które nie ma związku z pełnieniem funkcji radnego, może być przyczyną rozwiązania umowy z radnym. W ocenie sądu przedmiot krytyki radnego, czyli zarządzanie szkołą publiczną, mieści się w pojęciu dobra publicznego. Tym samym sąd przyznał rację radnym.
Opracowanie: Karol Kozłowski, RPE WKP
Źródło: Gazeta Prawna z dnia 8 lutego 2010 r.