W normie prawnej zawartej w art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym nie mieści się nakazanie stosowania konkretnych rozwiązań prawnych ani załatwienie konkretnej sprawy. Ustawodawca upoważnił radę gminy do stanowienia o kierunkach działania wójta, a nie do określenia form działania.

Rada miasta podjęła uchwałę w sprawie kierunków działania dla prezydenta miasta. Uchwałą zobowiązano prezydenta miasta do konkretnego zachowania, jakim jest podjęcie inicjatywy uchwałodawczej mającej na celu umożliwienie korzystania z ulgowego abonamentu postojowego mieszkańca osobom fizycznym zameldowanym na obszarze miasta, bez względu na to czy zameldowanie na obszarze strefy płatnego parkowana ma charakter stały czy tymczasowy

Dokonując oceny przedmiotowej uchwały pod katem zgodności z prawem organ nadzoru stwierdził, że treść uchwały w istocie wykracza poza zakres upoważnienia ustawowego. Podstawę prawną upoważniającą radę miasta do podjęcia uchwały stanowi art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym . Stosownie do brzmienia ww. przepisu do wyłącznej właściwości rady gminy należy m.in. ustalanie wynagrodzenia wójta, stanowienie o kierunkach jego działania oraz przyjmowanie sprawozdań z jego działalności. W ocenie wojewody nie powinno budzić wątpliwości, że przywołany przepis ustawy zawiera kompetencje dla rady gminy do podejmowania uchwał określających kierunki działania wójta w sprawach należących do właściwości tego organu. Powszechnie przyjmuje się jednak tak w doktrynie prawa, jak i w orzecznictwie sądowo-administracyjnym, że uchwały organów stanowiących gminy podejmowane w tym przedmiocie należą do aktów wydawanych w sferze wewnętrznej działania organów gminy, zawierających wytyczne dla tego organu. Zarazem zastrzega się, że wytyczne te nie mogą przybierać charakteru polecenia konkretnego sposobu załatwienia danej sprawy. Określenie kierunków działania powinno wskazywać hierarchię priorytetów w zakresie realizacji celów i zadań wójta, może wskazywać na konieczność zajęcia się przez wójta sprawami mieszczącymi się w zadaniach gminy, a nie wymienionymi wprost w zakresie działania poszczególnych organów gminy. Zdaniem wojewody w normie prawnej zawartej w art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym nie mieści się zatem nakazanie stosowania konkretnych rozwiązań prawnych ani też załatwienie konkretnej sprawy. W takim zakresie uchwała wykracza poza zakres określony powołanym wyżej przepisem. Ustawodawca upoważnił bowiem radę gminy do stanowienia o kierunkach działania wójta, a nie do określenia form działania.

Kwestionowaną przez organ nadzoru uchwałą zobowiązano prezydenta miasta do konkretnego zachowania, jakim jest podjęcie inicjatywy uchwałodawczej mającej na celu umożliwienie korzystania z ulgowego abonamentu postojowego mieszkańca osobom fizycznym zameldowanym na obszarze miasta, bez względu na to czy zameldowanie na obszarze strefy płatnego parkowana ma charakter stały czy tymczasowy. Zdaniem organu nadzoru w ramach kompetencji rady miasta do określenia kierunków działania prezydenta - o której mowa w art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym - nie mieści się wydawanie wiążących poleceń organowi wykonawczemu gminy, co do sposobu załatwienia określonej sprawy. Rada miasta na mocy ww. przepisu ustawy nie posiada kompetencji do kreowania zobowiązań i zlecania ich prezydentowi miasta poprzez realizację konkretnej sprawy.

Zobacz orzecznictwo:
 Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Małopolskiego z dnia 9 grudnia 2010 r. (WN.II.0911-129-10)

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)