Cena gruntu jest ustalana na podstawie wyceny rzeczoznawcy majątkowego, zaś zgodnie z art. 67 ust. 3a ustawy o gospodarce nieruchomościami cenę ustala się w wysokości równej jego wartości. Wycena rzeczoznawcy majątkowego winna jednak uwzględniać szczególny cel, dla którego została wykonana, zaś niejednokrotnie atrakcyjne położenie nie powinno przesłaniać innych cech i walorów wycenianego gruntu.
Zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 8 ustawy o gospodarce nieruchomościami przy zbyciu w drodze bezprzetargowej, właściwy organ może udzielić bonifikaty od ceny sprzedaży gruntu przyległego na podstawie odpowiednio zarządzenia wojewody bądź uchwały rady lub sejmiku. Często spotykanym przypadkiem jest zróżnicowana wysokość bonifikat, w zależności od tego czy grunt przyległy jest oddawany w użytkowanie wieczyste, czy przenoszone jest prawo jego własności. W myśl art. 68 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami na żądanie właściwego organu należy zwrócić zwaloryzowaną bonifikatę udzieloną przy nabyciu gruntu, jeżeli nabywca nieruchomości zbył ją lub wykorzystał na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty, przed upływem 10 lat, licząc od dnia nabycia. Przepis ten, budzący wiele problemów interpretacyjnych w stosunku do zwrotu bonifikat udzielanych najemcom przy wykupie lokali mieszkalnych, w stosunku do omawianej kwestii rodzić może jeszcze większe wątpliwości. Należy w tym miejscu wspomnieć, iż najczęstszą sytuacją jest sprzedaż gruntu przyległego z bonifikatą na rzecz właścicieli kilku wyodrębnionych lokali. Właściciele lokali, zgodnie z posiadanym przez nich udziałem w prawie własności lub użytkowania wieczystego gruntu pod budynkiem, nabywają takie samo prawo w gruncie przyległym. Wydaje się, że 10 letni okres "karencji", uniemożliwiający (z wyjątkami wynikającymi z art. 68 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami ) zbycie lub przeznaczenie na inne cele uzasadniające udzielenie bonifikaty, nie znajduje zastosowania w przypadku zbycia w tym okresie lokalu na rzecz podmiotu spoza kręgu podmiotów uprzywilejowanych. Podobnie, nie mniejsze problemy budzić może przeznaczenie gruntu "na inne cele uzasadniające udzielenie bonifikaty", skoro głównym celem skorzystania z roszczenia wyrażonego w art. 209a ustawy o gospodarce nieruchomościami jest normalizacja stosunków właścicielskich w nieruchomościach, gdzie dla budynku wydzielono działkę gruntu niespełniającą wymogów działki budowlanej. Bez wątpienia jednak obowiązek zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji powstanie w przypadku zbycia gruntu (lub jego części) nabytego w trybie art. 209a na rzecz osoby trzeciej.
Tytułem uzupełnienia wspomnianej kwestii należy wskazać, iż z natury rzeczy fakultatywne udzielenie bonifikaty od ceny gruntu przyległego do budynku, zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 8 ustawy o gospodarce nieruchomościami , odnosi się jedynie do roszczeń skierowanych w stosunku do Skarbu Państwa bądź jednostki samorządu terytorialnego (art. 209a ust. 1 i ust. 2 ugn). W przypadku realizacji roszczenia właściciela skarbowego lub komunalnego w stosunku do właścicieli wyodrębnionych lokali w budynku, ustawa nie przewiduje zastosowania jakichkolwiek ulg.
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm.)
Pisaliśmy o tym również:
Przyległe nieruchomości gruntowe - roszczenie o przeniesienie własności lub oddanie w użytkowanie wieczyste
Przyległe nieruchomości gruntowe - podejmowanie uchwał w sprawie nabycia gruntu przyległego do nieruchomości
Przyległe nieruchomości gruntowe – księgi wieczyste i ustanowienie użytkowania wieczystego