Prezydent miasta ustalił zasady organizacji pracy na rok szkolny przedszkoli, szkół i innych placówek prowadzonych przez miasto. Zarządzenie regulowało między innymi kwestie dotyczące sposobu opracowywania arkuszy organizacyjnych, wymiaru tygodniowego godzin zajęć indywidualnych czy rewalidacyjnych, warunków wydania decyzji o przyznaniu godzin rewalidacji, zasad prowadzenia naboru do placówek, modyfikacji zasad ustalania liczby oddziałów, zasad związanych z zatrudnianiem pracowników pedagogicznych, czy administracji i obsługi w placówkach.

Wojewoda złożył skargę na zarządzenie prezydenta. W uzasadnieniu organ nadzoru zaakcentował, że nałożony na organ prowadzący szkołę na mocy art. 5 ust. 7 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r., Nr 256, poz. 2572 ze zm.) obowiązek zapewnienia właściwego funkcjonowania szkoły i placówki nie oznacza pełnej swobody w ingerowaniu w jej działalność. Wprawdzie prezydent miasta jest zwierzchnikiem służbowym w odniesieniu do dyrektorów jednostek oświatowych, to zakres jego uprawnień w odniesieniu do podległych jednostek wyznaczają przepisy ustawy o systemie oświaty oraz aktów wykonawczych do niej wydanych. Organ nadzoru wskazał, że zarządzenie nie może regulować kwestii, które normowane są przez przepisy prawa powszechnie obowiązującego.

WSA rozpatrując skargę przypomniał, iż organ prowadzący szkołę ma szczególne wobec niej uprawnienia, jednakże każda ingerencja w jej działalność musi znajdować oparcie w przepisach prawa. Tym bardziej, że na mocy delegacji ustawowych właściwi ministrowie wydali akty pod ustawowe, na mocy których szczegółowo ukształtowano organizację, sposób funkcjonowania szkół, przedszkoli czy innych placówek oświatowych działających w oparciu o przepisy ustawy o systemie oświaty. Ustawodawca regulując kompleksowo zasady działalności, funkcjonowania szkół i placówek oświatowych pozostawił pewien zakres swobody w zakresie uregulowania wewnętrznej organizacji konkretnej jednostki oświatowej mając na względzie konieczność dostosowania tych regulacji do indywidualnych potrzeb poszczególnych placówek.

Zdaniem WSA zarządzenie wydane zostało z przekroczeniem uprawnień jakie posiada organ prowadzący szkołę czy placówkę oraz narusza zasadę wyrażoną w art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, która wymaga by organy władzy publicznej działały na podstawie prawa i w jego granicach.

WSA podkreślił, iż ustawa o systemie oświaty nakłada na organ prowadzący szkołę, czy placówkę obowiązek zapewnienia tym jednostkom oświatowym niezbędnych warunków umożliwiających prowadzenie przez nie działalności. Regulacje ustawy nie mogą być jednak interpretowane, jako normy zawierające w sobie delegację dla organu prowadzącego szkołę czy placówkę oświatową do wydawania aktów normatywnych, które w sposób generalny określać będą „zasady organizacji roku szkolnego” wszystkich placówek, dla których są wspólnym organem prowadzącym zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty.
Uznać należy, że wydanie zarządzenia, które narzuca dyrektorom szkół i innych placówek oświatowych konkretne rozwiązania oraz wytyczne przez organ prowadzący nie znajduje umocowania w obowiązujących przepisach prawa.

Wyrok WSA w Gliwicach z 5 listopada 2012 r., sygn. akt IV SA/Gl 676/12.

Źródło:
Granice samodzielności decyzyjnej dyrektora szkoły - Samorządowy Serwis Prawny.