W ocenie Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej celami świadczenia bezpłatnej lub za cenę niższą niż cena rynkowa usługi dostępu do Internetu powinny być:
1. likwidacja zjawiska tzw. wykluczenia cyfrowego;
2. wzrost popytu na komercyjne usługi dostępu do sieci Internet;
3. zapewnienie możliwości załatwiania spraw pomiędzy obywatelem czy podmiotem gospodarczym a administracją drogą elektroniczną;
4. stymulowanie przedsiębiorców telekomunikacyjnych do modernizacji infrastruktury;
5. okazjonalny dostęp do Internetu dla użytkowników mobilnych (np. turyści).

Zdaniem Prezesa UKE, podejmując decyzję o prowadzeniu działalności w zakresie telekomunikacji j.s.t. nie mogą nie uwzględniać sytuacji panującej na lokalnym rynku telekomunikacyjnym, muszą realizować projekty tak, aby nie wpływały one negatywnie na rozwój równoprawnej i skutecznej konkurencji, np. poprzez wypieranie podmiotów komercyjnych działających lub planujących działalność na danym rynku. Oznacza to między innymi, iż j.s.t. zanim zdecydują się bezpośrednio świadczyć usługę dostępu do Internetu na lokalnym rynku telekomunikacyjnym powinny poszukiwać rozwiązań alternatywnych. Działalność j.s.t. na lokalnym rynku telekomunikacyjnym musi sprzyjać efektywnemu inwestowaniu w infrastrukturę telekomunikacyjną przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych.

Zanim j.s.t. podejmie się świadczenia bezpłatnej lub w zamian za opłatę niższą niż cena rynkowa usługi dostępu do Internetu, powinna skonsultować planowany projekt z przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi oraz określić przyczyny, z powodu których mieszkańcy nie korzystają lub nie mogą korzystać z usług oferowanych przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych.

Prezes UKE oczekuje od j.s.t., przed rozpoczęciem działalności, o której mowa w jego stanowisku, podjęcia następujących działań:
1. zidentyfikowania problemów z dostępem do sieci Internet wśród mieszkańców,
2. przeprowadzenia konsultacji w zakresie projektów świadczenia bezpłatnej lub w zamian za opłatę niższa niż cena rynkowa usługi dostępu do Internetu z przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, w celu weryfikacji, czy na danym rynku lokalnym istnieją rozwiązania alternatywne zmierzające do zapewnienia mieszkańcom dostępu do szerokopasmowej usługi dostępu do Internetu,
3. przedłożenia przedsiębiorcom telekomunikacyjnym propozycji polegającej na świadczeniu na wybudowanej przez j.s.t. infrastrukturze telekomunikacyjnej usługi dostępu do Internetu na rzecz mieszkańców na określonych warunkach, w tym oferty obejmującej w szczególności:
a) współfinansowanie przez j.s.t. kosztów ponoszonych przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych z tytułu świadczenia usługi dostępu do Internetu mieszkańcom, gdy ze względu na warunki ekonomiczne przedsiębiorcy telekomunikacyjni nie mogą na danym obszarze prowadzić opłacalnej finansowo działalności telekomunikacyjnej,
b) powierzenie świadczenia tej usługi bezpłatnie lub w zamian za opłatę niższą niż cena rynkowa przedsiębiorcom telekomunikacyjnym.

Prezes UKE rekomenduje trzy modele w zakresie świadczenia usług bezpłatnego lub za cenę niższą niż cena rynkowa dostępu do Internetu:
1. Zamawiający i dostawca: j.s.t. może zamówić świadczenie usług dostępu do sieci Internet poprzez wybór w konkurencyjnym przetargu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Przedsiębiorca telekomunikacyjny w oparciu o własną infrastrukturę świadczy usługę dostępu do sieci Internet bez pobierania opłat lub o obniżonych opłatach. Rola j.s.t. w tym modelu ogranicza się jedynie do wyboru przedsiębiorcy.
2. Operator infrastruktury: j.s.t. buduje infrastrukturę telekomunikacyjną w ramach własnej działalności. W konkurencyjnym przetargu infrastruktura telekomunikacyjna zostaje udostępniona przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, który będzie eksploatował sieć telekomunikacyjną, w celu dostarczenia bezpłatnej lub za cenę niższą niż cena rynkowa usługi dostępu do sieci Internet (działalność tego rodzaju może wyczerpywać aktywność operatora prowadzoną z wykorzystaniem tej infrastruktury, ale może być też taki wariant, w którym operator może prowadzić dowolną działalność z jej wykorzystaniem, ale w zamian za to ma obowiązek świadczenia dla niektórych grup wykluczonych cyfrowo usług darmowych lub o obniżonej opłacie).
3. Własna działalność: j.s.t. buduje infrastrukturę telekomunikacyjną w ramach własnej działalności, a następnie eksploatuje sieć dla potrzeb własnych oraz świadczy bezpłatną lub za cenę niższą niż cena rynkowa usługę dostępu do sieci Internet poprzez publiczne punkty dostępu do Internetu (np. nadajniki Wi-Fi zlokalizowanych na budynkach miejskich). W tym przypadku wymagany jest wpis do rejestru j.s.t. wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji oraz uzyskanie zgody od Prezesa UKE na świadczenie usługi bez pobierania opłat lub za cenę niższą niż cena rynkowa.

Zdaniem Prezesa UKE, niezależnie od wybranego modelu działalności należy ograniczyć funkcjonalność oferowanej usługi w taki sposób, aby nie była ona substytutem usługi dostępnej u działających na rynku przedsiębiorców telekomunikacyjnych. Bezpłatny Internet nie powinien zastępować komercyjnych usług oferowanych na rynku. Powinien on umożliwiać dostęp do podstawowych funkcjonalności sieci Internet.

Wymaganym przez Prezesa UKE warunkiem świadczenia bezpłatnej usługi dostępu do Internetu jest wprowadzenie następujących minimalnych ograniczeń:
1. Wysyłanie i odbieranie danych z maksymalną prędkością połączenia – nie więcej niż 256 kbit/s;
2. Łączny czas trwania połączeń w okresie następujących po sobie 24 godzin nie większy niż 60 minut dziennie, przy czym ograniczenie połączenia dotyczy:
a) urządzenia końcowego lub
b) użytkownika, jeżeli będzie on rejestrowany.
3. Miesięczny limit transferu danych – nie więcej niż 750 MB dla użytkownika; 4. Przyznanie użytkownikowi lub urządzeniu końcowego indywidualnego kodu dostępu do sieci Internet w celu rozliczania ograniczeń.

Warty odnotowania jest fakt, że Prezes UKE pozytywnie ocenia budowę przez j.s.t. hotspotów, z których można skorzystać tylko i wyłącznie w miejscach publicznych. Pod pojęciem miejsca publicznego Prezes UKE rozumie określony obszar dostępny dla ogółu ludności, w szczególności place miejskie, budynki użyteczności publicznej (urzędy, muzea, szkoły, dworce), place uniwersyteckie, aleje, parki. Prezes UKE wymaga od j.s.t. aby zasięg oddziaływania hotspotów w takich miejscach był ograniczony tylko do obszaru danego budynku, placu, parku lub ulicy. Niedopuszczalne jest aby z usługi można było korzystać wewnątrz budynków, które nie pełnią funkcji użyteczności publicznej.

Cały tekst stanowiska Prezesa UKE dostępny jest na stronie www.uke.gov.pl (.pdf):


Na podstawie: www.uke.gov.pl, stan z dnia 17 lutego 2011 r.