Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie rozpatrywał sprawę ze skargi na decyzję odmawiającą wyrażenia zgody na wycinkę drzew. Wniosek o zezwolenie na wycinkę drzew wynikał z wydanej wcześniej decyzji o pozwoleniu na budowę drogi, na przebiegu której te drzewa się znajdowały. W wyroku z dnia 10 listopada 2009 r. (sygn. II SA/Ol 885/09, LEX nr 528406) sąd poruszył kilka istotnych kwestii.
W uzasadnieniu wyroku sąd zauważył, że decyzja w sprawie wycinki drzew zależy od uznania organu, którego obowiązkiem jest szeroko rozumiana dbałość o przyrodę, jednakże nie można przyjąć, że jest to uznanie bezgraniczne. Organ zobowiązany jest do poszukiwania rozwiązań korzystnych zarówno dla interesu publicznego, jak i dla inwestora. To oznacza, że wniosek określonego podmiotu o zezwolenie na usunięcie drzewa z nieruchomości winien być wszechstronnie rozważony i to zarówno w kontekście interesu wnioskodawcy, jak i interesu publicznego, przy czym przepisy ustawy o ochronie przyrody ani żadne inne przepisy nie dają wprost podstaw do przyjęcia prymatu interesu publicznego nad interesem właściciela nieruchomości.
Dalej sąd podniósł, że nie jest wystarczające i wykracza poza kompetencje organów orzekających o zezwoleniu na wycinkę drzew stwierdzenie, że istnieje możliwość poprowadzenia drogi bez takiej wycinki. Takie stwierdzenie musi być poparte rzetelnie zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a z całą pewnością niewystarczające jest dokonanie pomiarów i oględzin i stwierdzenie, że drzewa są w dobrym stanie zdrowotnym. Z jednej strony ustawa o ochronie przyrody nakazuje szczególną dbałość o jej zachowanie, z drugiej jednak nie wyklucza wycinki nawet zdrowego drzewostanu, w sytuacji gdy jest to niezbędne dla realizacji celów budowlanych. Zamierzona inwestycja wymaga spełnienia szeregu warunków wynikających z przepisów budowlanych, geodezyjnych, dotyczących planowania i zagospodarowania przestrzennego w związku z czym jej lokalizacja zależna jest nie tylko od szerokości drogi i usytuowania drzew, ale dla oceny jej przebiegu wymagane mogą być wiadomości specjalne. Aby prawidłowo ocenić sytuację, organ administracji winien (korzystając ze stosownej opinii) rozważyć jak pogodzić zamiary inwestycyjne skarżącego z zachowaniem żywej przyrody, ograniczając skarżącego w zamiarach inwestycyjnych na własnej działce tylko w wypadku bezspornego stwierdzenia, że wycinka drzew nie jest konieczna.
Jednocześnie nie można zgodzić się z poglądem, jak wyraźnie podkreślił sąd, że fakt uprzedniego wydania pozwolenia na budowę przesądza o konieczności wydania zezwolenia na wycinkę drzew. Nie ma przepisu prawa, który wskazywałby na taką zależność, a jednocześnie art. 83 ustawy o ochronie przyrody wskazuje czym kierować ma się organ przy wydawaniu decyzji w przedmiocie wycinki drzew.
Przydatne materiały:
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjngo w Olsztynie z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. II SA/Ol 885/09
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. 2009 r. Nr 151, poz. 1220)
W uzasadnieniu wyroku sąd zauważył, że decyzja w sprawie wycinki drzew zależy od uznania organu, którego obowiązkiem jest szeroko rozumiana dbałość o przyrodę, jednakże nie można przyjąć, że jest to uznanie bezgraniczne. Organ zobowiązany jest do poszukiwania rozwiązań korzystnych zarówno dla interesu publicznego, jak i dla inwestora. To oznacza, że wniosek określonego podmiotu o zezwolenie na usunięcie drzewa z nieruchomości winien być wszechstronnie rozważony i to zarówno w kontekście interesu wnioskodawcy, jak i interesu publicznego, przy czym przepisy ustawy o ochronie przyrody ani żadne inne przepisy nie dają wprost podstaw do przyjęcia prymatu interesu publicznego nad interesem właściciela nieruchomości.
Dalej sąd podniósł, że nie jest wystarczające i wykracza poza kompetencje organów orzekających o zezwoleniu na wycinkę drzew stwierdzenie, że istnieje możliwość poprowadzenia drogi bez takiej wycinki. Takie stwierdzenie musi być poparte rzetelnie zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a z całą pewnością niewystarczające jest dokonanie pomiarów i oględzin i stwierdzenie, że drzewa są w dobrym stanie zdrowotnym. Z jednej strony ustawa o ochronie przyrody nakazuje szczególną dbałość o jej zachowanie, z drugiej jednak nie wyklucza wycinki nawet zdrowego drzewostanu, w sytuacji gdy jest to niezbędne dla realizacji celów budowlanych. Zamierzona inwestycja wymaga spełnienia szeregu warunków wynikających z przepisów budowlanych, geodezyjnych, dotyczących planowania i zagospodarowania przestrzennego w związku z czym jej lokalizacja zależna jest nie tylko od szerokości drogi i usytuowania drzew, ale dla oceny jej przebiegu wymagane mogą być wiadomości specjalne. Aby prawidłowo ocenić sytuację, organ administracji winien (korzystając ze stosownej opinii) rozważyć jak pogodzić zamiary inwestycyjne skarżącego z zachowaniem żywej przyrody, ograniczając skarżącego w zamiarach inwestycyjnych na własnej działce tylko w wypadku bezspornego stwierdzenia, że wycinka drzew nie jest konieczna.
Jednocześnie nie można zgodzić się z poglądem, jak wyraźnie podkreślił sąd, że fakt uprzedniego wydania pozwolenia na budowę przesądza o konieczności wydania zezwolenia na wycinkę drzew. Nie ma przepisu prawa, który wskazywałby na taką zależność, a jednocześnie art. 83 ustawy o ochronie przyrody wskazuje czym kierować ma się organ przy wydawaniu decyzji w przedmiocie wycinki drzew.
Przydatne materiały:
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjngo w Olsztynie z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. II SA/Ol 885/09
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. 2009 r. Nr 151, poz. 1220)