Procedura zawieszenia postępowania o ustalenie warunków zabudowy na okres 9 miesięcy ze względu na prowadzenie równoległych prac na projektem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przewidziana została w art. 62 ust. 1 u.p.z.p. Zapisy ustawy wskazują wyłącznie, kiedy wójt powinien podjąć zawieszone w tym trybie postępowanie (art. 62 ust. 1 pkt 1-2 u.p.z.p. ), ale nie określają samych przesłanek takiego zawieszenia. Dlatego przesłanki, których stwierdzenie warunkuje prawidłowe zawieszenie postępowania, wypracowane zostały przez doktrynę i orzecznictwo sądów administracyjnych.
Szczególna ranga planów miejscowych w procesie kształtowania przestrzeni gminy zagwarantowana została przez ustawodawcę w licznych zapisach gwarantujących pierwszeństwo aktom planistycznym gminy (art. 4 ust. 2, art. 58 ust. 1, art. 62 ust. 1, art. 65 ust. 1 pkt 2 u.p.z.p. ). Z zapisów tych wyłania się stanowisko, że nie jest dopuszczalne jednoczesne istnienie w obrocie prawnym planu miejscowego i decyzji o warunkach zabudowy, których regulacje w odniesieniu do określonego terenu byłyby ze sobą sprzeczne. Zaprezentowane stanowisko znajduje pełne zastosowanie do instytucji zawieszenia postępowania o ustalenie warunków zabudowy i pozwala na wskazanie podstawowej przesłanki takiego zawieszenia, jaką jest stwierdzenie przez wójta prawdopodobieństwa sprzeczności postanowień procedowanej decyzji o warunkach zabudowy z projektowanymi ustaleniami planu (wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 listopada 2009 r., IV SA/Wa 1137/09, LEX nr 589425).
Dlatego organ właściwy do wydania decyzji o ustaleniu warunków zabudowy powinien przed wydaniem postanowienia o zawieszeniu postępowania przeprowadzić wstępną ocenę materiałów planistycznych w zakresie ustaleń dotyczących przeznaczenia i parametrów zabudowy nieruchomości objętej jednocześnie wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy. W przypadku stwierdzenia, że pomiędzy tymi ustaleniami sprzeczność nie zachodzi, zawieszenie postępowania o ustalenie warunków zabudowy nie wydaje się celowe (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 listopada 2010 r., II SA/Wr 528/10, LEX nr 755645).@page_break@
Przeszkodą w zastosowaniu zawieszenia nie będzie natomiast sam brak materiałów planistycznych, z którymi można byłoby porównać wnioskowane przez inwestora parametry zabudowy. Utrudnia to, co prawda, wykazanie istnienia sprzeczności, ale skoro ustawodawca dopuścił zawieszenie postępowania jeszcze przed podjęciem przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego (art. 62 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. ), to tym samym zaaprobował dopuszczalność zawieszenia pomimo braku możliwości porównania z materiałami planistycznymi. Za takim stanowiskiem przemawia również tożsamość organu właściwego do wydania decyzji o warunkach zabudowy i do opracowania projektu planu miejscowego. Skoro bowiem wójt przygotowuje projekt planu miejscowego, to z urzędu jako organ wydający decyzję o warunkach zabudowy dysponuje wiedzą o ewentualnej sprzeczności wnioskowanych przez inwestora parametrów zabudowy z parametrami dopuszczanymi w (przyszłym) planie miejscowym.
Dla możliwości zawieszenia postępowania w omawianym trybie bez znaczenia jest to, czy prace planistyczne zostały podjęte i są prowadzone, czy dopiero ujawnił się zamiar podjęcia prac nad projektem przyszłego planu. W szczególności dopuszczalność zawieszenia nie zależy od właściwego opublikowania uchwały rady gminy o przystąpieniu do sporządzania planu (wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 8 września 2010 r., II SA/Bd 569/10, LEX nr 752081) czy nawet od przegłosowania takiej uchwały przez organ prawodawczy gminy (wyrok NSA z dnia 2 października 2007 r., II OSK 1287/06, LEX nr 394787). Nie oznacza to jednak, że wójt decydując o zawieszeniu postępowania może działać w oderwaniu od stopnia zaawansowania prac planistycznych opierając się wyłącznie na stwierdzeniu istnienia sprzeczności między ustaleniami planistycznymi a parametrami wnioskowanymi w decyzji. Nie jest bowiem dopuszczalne zawieszenie postępowania w sytuacji, w której z góry wiadomo, że okres, na który postępowanie ma zostać zawieszone, nie będzie wystarczający dla uchwalenia planu miejscowego (wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 sierpnia 2010 r., IV SA/Wa 902/10, LEX nr 759061). Dlatego organ gminy powinien wyjaśnić okoliczności faktyczne związane z biegiem prac planistycznych, w szczególności ocenić, czy w czasie zawieszenia postępowania istnieje realna możliwość podjęcia przez radę gminy uchwały o przyjęciu planu miejscowego.
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.)