Postanowienie
 
z dnia 18 listopada 2009 r.
 
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie
 
II OPS 1/09
 
Przepis art. 7 ust. 3a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach stanowi wprost, że rada gminy w drodze uchwały określa wymagania, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia, co wskazuje, iż akt określający wymagania jest aktem prawa miejscowego.
 
 
Skład orzekający
 
Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms.
Sędziowie NSA: Barbara Adamiak, Wiesław Kisiel (współsprawozdawca), Anna Lech, Małgorzata Stahl (sprawozdawca), Marek Stojanowski, Maria Wiśniewska.
Prokurator Prokuratury Krajowej: Waldemar Grudziecki.
 
Sentencja
 
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2009 r. na posiedzeniu jawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego o podjęcie przez skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, na podstawie art. 264 § 2 w związku z art. 15 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uchwały mającej na celu wyjaśnienie: "Czy akt wydawany przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) na podstawie art. 7 ust. 3a ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 ze zm.) stanowi akt prawa miejscowego?" postanawia: umorzyć postępowanie w sprawie.
 
Uzasadnienie faktyczne
 
Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego wystąpił z wnioskiem o podjęcie uchwały wyjaśniającej "Czy akt wydawany przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) na podstawie art. 7 ust. 3a ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 ze zm.) stanowi akt prawa miejscowego?", ponieważ zagadnienie to doprowadziło do rozbieżnych poglądów w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Pismem z dnia 10 listopada 2009 r. Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego cofnął wniosek o podjęcie uchwały, z uwagi na to, że art. 11 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie (Dz. U. Nr 92, poz. 753 ze zm.) został znowelizowany art. 7 ust. 3a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Przepis ten, w aktualnie obowiązującym brzmieniu, stanowi wprost, że rada gminy w drodze uchwały określa wymagania, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia, co wskazuje, iż akt określający wymagania jest aktem prawa miejscowego.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 15 § 2, art. 64 § 3 oraz ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzekł jak w sentencji postanowienia.