Wnioskodawczyni zwróciła się z wnioskiem do prezydenta miasta o przyznanie świadczenia pieniężnego w postaci specjalnego zasiłku celowego na zakup kuponów doładowujących kartę telefoniczną.
Prezydent odmówił przyznania świadczenia.
Kobieta odwołała się do sądu administracyjnego, zarzucając organowi niewłaściwe dokonanie oceny jej sytuacji życiowej.
NSA uznał, iż posiadanie stałego dochodu przekraczającego kryterium dochodowe osoby samotnie gospodarującej, nie jest sytuacją wyjątkową.
Również konieczność zakupu kuponów doładowujących kartę telefoniczną, jako planowany wydatek, nie stanowi szczególnie uzasadnionego przypadku, o którym mowa w art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182).
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Sąd zgodził się z wnioskodawczynią, iż niewątpliwie w jej przypadku jako osobie samotnej i niepełnosprawnej potrzebny jest telefon do kontaktu ze służbą zdrowia.
Jednak zwrócił uwagę, iż wnioskodawczyni osiąga dochód przekraczający, ustawowe kryterium dochodowe, i to dwukrotnie, a z drugiej strony, że organ nie ma obowiązku spełnienia każdego żądania osoby ubiegającej się o pomoc.
Uwzględnienie wszystkich okoliczności faktycznych sprawy oznacza z jednej strony uwzględnienie sytuacji materialnej, rodzinnej i zdrowotnej świadczeniobiorcy, z drugiej zaś uwzględnienie możliwości finansowych organu pomocy – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok NSA z 29 czerwca 2016 r., sygn. akt I OSK 1054/16, prawomocny
