Prawo pracy traktuje tymczasowe aresztowanie jako nieobecność usprawiedliwioną niepłatną. Niektóre pragmatyki pracownicze przewidują częściowe wynagrodzenie na okres tymczasowego aresztowania.

O tymczasowym aresztowaniu pracownika stanowi art. 66 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm) - dalej k.p., zgodnie z którym umowa o pracę automatycznie wygasa z upływem 3 miesięcy nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, chyba że pracodawca rozwiązał wcześniej bez wypowiedzenia umowę o pracę z winy pracownika. Treść art. 66 k.p. nie rozstrzyga jednak definitywnie, czy okres tymczasowego aresztowania ma charakter nieobecności usprawiedliwionej.

Zgodnie jednak z art. 1551 § 1 pkt 2 k.p. przepis ten stosuje się odpowiednio do pracownika powracającego do pracy u dotychczasowego pracodawcy w ciągu roku kalendarzowego po trwającym co najmniej 1 miesiąc okresie:
- urlopu bezpłatnego,
- urlopu wychowawczego,
- odbywania zasadniczej służby wojskowej lub jej form zastępczych, okresowej służby wojskowej, przeszkolenia  wojskowego albo ćwiczeń wojskowych,
- tymczasowego aresztowania,
- odbywania kary pozbawienia wolności,
- nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy.

Ustawodawca rozróżnił wyraźnie tymczasowe aresztowanie od wyszczególnionej, odrębnej kategorii nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy. Gdyby ustawodawca potraktował tymczasowe aresztowanie jako nieobecność nieusprawiedliwioną, nie tworzyłby odrębnej kategorii.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 13 lutego 1997 r. (I PKN 6/97, OSNP 1997, nr 19, poz. 376) stwierdził, iż "zgodnie z przepisem art. 66 § 1 k.p. umowa o pracę wygasa z upływem 3 miesięcy nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, chyba że pracodawca rozwiązał wcześniej bez wypowiedzenia umowę o pracę z winy pracownika. nieobecność pracownika spowodowana 3-miesięcznym pobytem w areszcie jest więc nieobecnością usprawiedliwioną prowadzącą jednak do wygaśnięcia stosunku pracy. Skutek ten następuje z mocy prawa, nie jest więc konieczne składanie przez pracodawcę w tym zakresie oświadczenia woli."

Zgodnie z art. 80 k.p. wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje zaś prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Treść art. 66 k.p. prawa do wynagrodzenia nie przewiduje, stąd wniosek, iż w okresie tymczasowego aresztowania wynagrodzenie nie przysługuje. Inaczej będzie jednak w wypadku pracowników, do których zastosowanie znajdują niektóre pragmatyki pracownicze.

Przykładowo:
- zgodnie z art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.) wynagrodzenie zasadnicze nauczyciela tymczasowo aresztowanego ulega ograniczeniu najwyżej do połowy, w zależności od stanu rodzinnego nauczyciela, począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zawieszenie;
- art. 35 ust. 2 ustawy pracownikach samorządowych w okresie zawieszenia pracownik samorządowy otrzymuje wynagrodzenie w wysokości połowy wynagrodzenia przysługującego mu do dnia tymczasowego aresztowania.


Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458)