WSA oddalił skargę na decyzję wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego dotyczącą nakazu rozbiórki drewnianego mostu. Organ stwierdził, że w wyniku czynności kontrolnych stwierdzono, że na działce zlokalizowany jest m.in. most drewniany. Inwestor, właściciel obiektu nie posiadał prawomocnego pozwolenia na jego budowę. Przedstawił natomiast decyzje ustalającą warunki zabudowy dla spółki na budowę dwóch mostów drewnianych wraz z projektem technicznym. PINB wstrzymał prowadzenie robót budowlanych przy budowie przedmiotowego obiektu, a także zobowiązał inwestora do przedłożenia w wyznaczonym terminie określonych przepisami dokumentów w celu przeprowadzenie legalizacji przedmiotowego obiektu. W związku z faktem, iż inwestor nie przedłożył w wyznaczonym terminie wymaganych dokumentów, organ I instancji nakazał rozbiórkę drewnianego mostu. Zdaniem inwestora wstrzymanie prowadzenia robót i decyzja o rozbiórce były błędne ponieważ mosty zlokalizowane są na terenie prywatnym i nie są elementem ciągów komunikacyjnych. Stanowią wartość elementu ekspozycji krajobrazu. Spełniają rolę rekreacji w postaci cumowania łódek, spacerowania i jako łącznik pomiędzy wyspami. Zdaniem strony organ naruszył art. 3 pkt 1c i pkt 4b Prawa budowlanego poprzez arbitralne zakwalifikowanie obiektu małej architektury w postaci pomostu drewnianego (kładki) na prywatnym terenie bez możliwości przepływu ruchu, jako mostu drogowego dla ruchu publicznego będącego w gestii Dyrekcji Dróg i Mostów, którego realizacja niewątpliwie wymaga pozwolenia na budowę.

NSA rozpatrując skargę kasacyjną stwierdził, iż Sąd pierwszej instancji wydając zaskarżony wyrok i oddalając skargę na decyzję o nakazie rozbiórki mostu drewnianego przyjął, że inwestor pobudował zupełnie nową budowlę drewnianą. Zdaniem NSA zajmując takie stanowisko WSA nie wskazał i nie omówił w jakimkolwiek zakresie dowodów, na których się oparł. Ponadto Sąd ten nie odniósł się do argumentów wyrażanych przez organy nadzoru budowlanego w uzasadnieniach kontrolowanych decyzji. Tymczasem jak wynika z analizy akt sprawy, w postępowaniu administracyjnym nie przeprowadzono stosownego postępowania dowodowego, które pozwalałoby na dokonanie oceny czy przedmiotowy obiekt budowlany rzeczywiście został wybudowany od podstaw, czy też przy jego budowie wykorzystano konstrukcję dawniej istniejącego w tym miejscu mostu. NSA podkreślił, iż w sytuacji gdy orzeczenie dotyczy nakazu rozbiórki musi ono być precyzyjne, albowiem z samego założenia powoduje trudne do odwrócenia skutki. Samo bowiem określenie, że rozbiórce podlega most drewniany jest nieprecyzyjne w sytuacji gdy do budowy mostu prawdopodobnie wykorzystano elementy kamienne, bądź inne niż drewno materiały konstrukcyjne. Ponadto nie wyjaśnienie czy przy budowie przedmiotowego obiektu budowlanego nie wykorzystano elementów dawniej istniejącego mostu mogłoby spowodować wydanie decyzji o nakazie rozbiórki elementów o charakterze zabytkowym, co pociągałoby za sobą powstanie niepowetowanych strat. Niezbędne jest zatem dokładne wyjaśnienie okoliczności faktycznych, dotyczących zakresu prac budowlanych jakich dokonał skarżący, albowiem zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28 Prawa budowlanego , rozbiórkę obiektu budowlanego można nakazać jedynie w takim zakresie, w jakim wybudowano obiekt z naruszeniem prawa tzn. bez wymaganego pozwolenia na budowę. Nie można zatem nakazać rozbiórki mostu drewnianego w przypadku ustalenia, że tylko pewna jego część została wybudowana bez wymaganego pozwolenia na budowę.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.)

 Zobacz orzeczenie:
 Wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 2010 r., sygn. akt II OSK 1243/09