Opracowanie ekofizjograficzne to dokument ekspercki, którego funkcja sprowadza się do określenia warunków utrzymania równowagi przyrodniczej i ustalenia zasad racjonalnej gospodarki zasobami środowiska naturalnego.
Podejmowanie decyzji planistycznych wymaga kompleksowej wiedzy o otaczającej rzeczywistości, a w tym m.in. o zachodzących zjawiskach i procesach przyrodniczych, postępującej degradacji środowiska i jej przyczynach, o pożądanych kierunkach działalności człowieka, która powyższym uwarunkowaniom powinna odpowiadać. Brak wiedzy w tym przedmiocie, lub jej pominięcie w miejscowym planowaniu przestrzennym, może powodować wiele negatywnych następstw – szkodzących tak człowiekowi (i jakości jego życia), jak i samemu środowisku (które – bez względu na interesy człowieka – jest wartością samą w sobie). Poza tym decyzje planistyczne generuję duże koszty, tym samym muszą być dostosowane do rzeczywistości i przemyślane.
Pełna treść artykułu dostępna jest w serwisie ABC Środowisko>>>
Opracowanie ekofizjograficzne to nie wymóg formalny, ale rzeczywista potrzeba
Proces miejscowego planowania przestrzennego jest skomplikowany, gdyż wymaga uwzględnienia wielu informacji, nierzadko specjalistycznych i technicznych. Stąd też ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wprowadza różnorodne opracowania eksperckie, które mają stanowić merytoryczne oparcie. Jednym z takim dokumentów jest opracowanie ekofizjograficzne.