Ocena sytuacji dochodowej obejmuje miesiąc poprzedzający złożenie wniosku o zasiłek celowy (I OSK 1150/10, LEX)

Jeśli w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku o przyznanie zasiłku celowego, skarżący nie świadczył alimentów na rzecz uprawnionych do tego synów, to późniejsze wykonanie przez niego tego świadczenia nie ma wpływu na ocenę jego sytuacji dochodowej. Tak wynika z wyroku NSA dotyczącego sporu o zasady oceny sytuacji dochodowej przy udzielaniu zasiłku celowego.

SKO utrzymało w mocy decyzję prezydenta miasta, którą przyznano wnioskodawcy pomoc w formie specjalnego bezzwrotnego zasiłku celowego, w wysokości niższej niż wnioskowana. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż wnioskodawca nie spełnia kryterium dochodowego uprawniającego do pomocy społecznej w formie zasiłku celowego. SKO przyznało jednak, że sytuacja materialna wnioskodawcy jest na tyle trudna, iż organ zdecydował się przyznać mu specjalny zasiłek celowy z przeznaczeniem na koszty leczenia.

Skarżący zaskarżył decyzję do WSA, podnosząc, że jeżeli w danym miesiącu kupuje leki, to w ramach oszczędności nie płaci wówczas alimentów, lecz płaci je w następnym miesiącu. A zatem stwierdzenie, że nie spełniał on kryterium dochodowego jest błędne, gdyż uwzględnia stan jego dochodów tylko w ciągu jednego miesiąca. WSA uznał, że skarga nie jest zasadna.

NSA rozpatrując skargę przypomniał, iż stosownie do treści przepisu art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej dochodem branym pod uwagę przy udzielaniu zasiłku celowego, jest suma miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku o udzielenie zasiłku. Zdaniem sądu skoro w okolicznościach przedmiotowej sprawy bezspornym jest, że w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku o przyznanie zasiłku celowego, skarżący nie świadczył alimentów na przez uprawnionych do tego synów, to późniejsze wykonanie przez niego tego świadczenia nie mogło mieć wpływu na ocenę jego sytuacji dochodowej w przedmiotowej sprawie. Nie można zatem uznać, iż zaskarżona decyzja wydana została w oparciu o błędnie ustalony stan faktyczny sprawy. Z tych też względów jak nietrafny należy również uznać zarzut naruszenia art. 8 ust. 3 pkt 3 ustawy o pomocy społecznej .

NSA zwrócił uwagę, że organ pomocy społecznej mając na uwadze, iż skarżący przekraczał kryterium dochodowe osoby samotnie gospodarującej i nie spaniał warunków do przyznania mu zasiłku celowego, to jednak dostrzegając, iż jego sytuacja życiowa jest trudna, w oparciu o art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej , przyznał mu specjalny zasiłek celowy z przeznaczeniem na koszty leczenia. A zatem kierując się zasadą, o której mowa w art. 7 k.p.a . podjął wszelkie kroki niezbędne do załatwienia sprawy z uwzględnieniem słusznego interesu skarżącego.

Na podstawie: Wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2010 r., sygn. akt I OSK 1150/10, LEX nr 744939

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.)
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)