Projekt dostosowuje polskie regulacje do ogłoszonej w dniu 11 czerwca 2008 r. Dyrektywy 2008/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (CAFE) (Dz. Urz. UE L nr 152 z 11.06.2008, s. l), zwanej dalej "Dyrektywą CAFE". Przedmiotowa dyrektywa odnosi się głównie do rozwiązań dotyczących drobnego pyłu zawieszonego PM2,5. Ponadto Dyrektywa CAFE konsolidując „dyrektywy córki" zawiera również regulacje dotyczące innych substancji, takich jak benzen, dwutlenek azotu, tlenki azotu, dwutlenek siarki, ołów, pył zawieszony PM10, tlenek węgla oraz ozon. Wprowadza także nowe mechanizmy dotyczące zarządzania jakością powietrza w strefach i aglomeracjach.

Dostosowanie regulacji krajowych do postanowień Dyrektywy CAFE nastąpi przede wszystkim poprzez zmianę ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz utworzenie upoważnienia ustawowego do wydania aktu wykonawczego w zakresie określenia wskaźnika średniego narażenia oraz krajowego celu redukcji narażenia. Przewidziano również zmianę upoważnień ustawowych do wydania aktów wykonawczych w zakresie m.in. szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać programy ochrony powietrza oraz plany działań krótkoterminowych, zawartości i sposobu przekazywania informacji dotyczących zanieczyszczenia powietrza. Zmianie ulegnie również ustawa obowiązujących przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

Projektowana ustawa oddziaływać będzie na:
1. Inspekcję Ochrony Środowiska (prowadzenie pomiarów i ocen jakości powietrza; kontrola nad wykonaniem i realizacją programów ochrony powietrza oraz planów działań krótkoterminowych), 2. wojewodów (nadzór nad wykonaniem i realizacją programów ochrony powietrza oraz planów działań krótkoterminowych), 3. zarządy województw (przygotowywanie programów ochrony powietrza oraz planów działań krótkoterminowych), 4. starostów (opiniowanie projektów programów ochrony powietrza oraz planów działań krótkoterminowych oraz ich realizacja), 5. wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) (opiniowanie projektów programów ochrony powietrza oraz planów działań krótkoterminowych oraz ich realizacja), 6. podmioty prowadzące działalność gospodarczą oraz osoby fizyczne (realizacja nałożonych obowiązków określonych w programach ochrony powietrza oraz planach działań krótkoterminowych).

Z uwagi na charakter obowiązków określonych w projektowanej ustawie, można stwierdzić, że obejmie ona swym zakresem pośrednio, poprzez treść tzw. programów ochrony powietrza, praktycznie wszystkie źródła emisji zanieczyszczeń prekursorów pyłowych i gazowych pochodzących z przemysłu, energetyki, gospodarki komunalnej, ogrzewania indywidualnego, transportu i komunikacji. Skala obowiązków związanych z ograniczaniem emisji będzie w każdym przypadku uzależniona od stwierdzanego na danym obszarze stanu jakości powietrza.

Projekt ustawy skierowany został do konsultacji społecznych.

Na podstawie: www.mos.gov.pl, stan z dnia 28 czerwca 2011 r.

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 2009 r. Nr 151, poz. 150 ze zm.)