W związku z dynamicznym rozwojem infrastruktury coraz częściej spotykamy się z przypadkami ograniczeń w korzystaniu z własnej nieruchomości. Może to wynikać m.in. z braku możliwości dochowania odpowiednich standardów środowiska mimo zastosowania dostępnych rozwiązań technologicznych, technicznych i organizacyjnych, w konsekwencji czego wprowadza się obszar ograniczonego użytkowania - nazywany dalej w skrócie OOU.
Obszar ograniczonego użytkowania
Obszar ograniczonego użytkowania to prawnie wyznaczony teren, na który oddziałuje okoliczny zakład lub inny podobny obiekt np. oczyszczalnia ścieków, składowisko odpadów komunalnych, trasa komunikacyjna, lotnisko, linia/stacja elektroenergetyczna.
W zależności od źródła, które wpływa na ograniczone użytkowanie nieruchomości możemy mieć do czynienia z wpływem na jakość powietrza, hałasem lub wytwarzaniem pola elektromagnetycznego. Na obszarze ograniczonego użytkowania zgodnie z prawem dopuszczalne normy emisyjne mogą być przekraczane.
Obszar ograniczonego użytkowania tworzy się na mocy art. 135 ustawy z dnia 27 kwietnia 2007r. prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2013r. poz. 1232) aktem prawa miejscowego - uchwałą rady powiatu lub sejmiku województwa. Uchwała taka wchodzi w życie po upływie czternastu dni od jej ogłoszenia. Określa się w niej: granice obszaru, ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu, wymagania techniczne dotyczące budynków oraz sposób korzystania z terenów objętych obszarem.
Pełna treść artykułu pt. Za ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania należy się rekompensata dostępna jest w serwisie ABC Budownictwo>>>