Dotyczy to obszaru około 40 ha, na którym znajduje się 80 działek rolnych, czyli od inwestora żąda się 80 wypisów. Powiatowy Wydział Geodezji odmówił inwestorowi wydania tych wypisów, ponieważ nie posiada prawa do uzyskania takich danych.

Odpowiedź

Nie jest uprawnione żądanie od inwestora wypisu z rejestru gruntów dla działek znajdujących się w obszarze oddziaływania planowanej inwestycji. Obowiązki inwestora wynikające z art. 63 Kodeksu postępowania administracyjnego - dalej k.p.a. oraz art. 52 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - dalej u.p.z.p. nie uzasadniają możliwości domagania się od inwestora powyższych danych, a ustalenie kręgu stron oraz danych tych osób jest obowiązkiem organu rozpatrującego sprawę.

Odpowiadając zatem organowi gminy o bezzasadnym żądaniu wypisów z operatu ewidencyjnego, należy wskazać art. 63 k.p.a. w związku z art. 52 w związku z art. 64 u.p.z.p.

Z kolei Starosta Powiatowy na podstawie art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.) - dalej u.p.g.k. miał tytuł do odmowy udostępnienia inwestorowi wypisów z operatu ewidencyjnego w stosunku do działek sąsiednich, ponieważ, aby uzyskać powyższe dokumenty obejmujące dane osobowe tych właścicieli inwestor musiałby wykazać swój interes prawny. Tymczasem inwestycja nie przebiega przez ich nieruchomości, a jedynie pozostają one w obszarze oddziaływania inwestycji.

Uzasadnienie

Wniosek o ustalenie warunków zabudowy spełniać powinien - jako pismo procesowe - wymagania formalne określone w art. 63 k.p.a. , tj. wskazanie osoby, od której pochodzi, jej adres i żądanie oraz czynić zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach szczególnych. Przepisem szczególnym w tym zakresie jest art. 52 w związku z art. 64 u.p.z.p. Zgodnie z jego treścią - z merytorycznego punktu widzenia wniosek powinien zawierać w pierwszej kolejności określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub, w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmujących teren, którego wniosek dotyczy, i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w skali 1:500 lub 1:1000, a w stosunku do inwestycji liniowych również w skali 1:2000 oraz charakterystykę inwestycji. Ta z kolei obejmuje: określenie zapotrzebowania na wodę, energię oraz sposobu odprowadzania lub oczyszczania ścieków, a także innych potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej, a w razie potrzeby również sposobu unieszkodliwiania odpadów, określenie planowanego sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym przeznaczenia i gabarytów projektowanych obiektów budowlanych, przedstawione w formie opisowej i graficznej, określenie charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko.
@page_break@


Powyższe wymogi formalne określone są przez ustawodawcę w sposób wyczerpujący, co oznacza, że organ nie ma możliwości wzywania strony (inwestora) w trybie art. 64 § 2 k.p.a. (uzupełnienie braków formalnych) o przedłożenie dokumentów innych niż prawem wymagane. Nie bez znaczenia w tym kontekście pozostaje jednoznaczna w swojej treści regulacja art. 52 ust. 3 u.p.z.p. , niedopuszczająca uzależnienie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego od zobowiązania się wnioskodawcy do spełnienia nieprzewidzianych odrębnymi przepisami świadczeń lub warunków.

Nie ulega wątpliwości, że we wniosku o ustalenie warunków zabudowy należy w pierwszej kolejności określić nieruchomości, których dotyczy wniosek. Zaznaczenie granic terenu na mapie i określenie nieruchomości ma znaczenie dla dalszego toku postępowania, ze względu na możliwość ustalenia w ten sposób m.in. podmiotowego zakresu postępowania (stron postępowania). Na tym jednak kończą się formalne obowiązki inwestora w aspekcie umożliwienia ustalenia stron postępowania. Warto jednocześnie zwrócić uwagę, że w myśl art. 21 ust. 1 u.p.g.k. , podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Trudno jednak byłoby wymagać od inwestora przedkładania wypisów z ewidencji gruntów i budynków dotyczących nieruchomości których nie jest właścicielem, lub które nie pozostają w jego władaniu. Podobnie zresztą, w przypadku samego terenu inwestycji, wszak tytuł prawny do nieruchomości wcale nie jest konieczny, aby skutecznie można było żądać ustalenia warunków zabudowy. Praktyka orzecznicza urzędów gmin (miast), stanowiących aparat pomocniczy organu orzekającego w tego typu sprawach jest pod omawianym względem rozbieżna. Zdarza się, że jednym z wymaganych od inwestora załączników są wypisy z ewidencji gruntów dla działki, na której planowana jest inwestycja oraz działek sąsiednich. Nie jest to jednak praktyka prawidłowa i nie wynika ona wprost z przepisów prawa. Należy skonkludować, że wezwanie inwestora do przedłożenia wypisu z ewidencji gruntów jest nieuzasadnione. W kompetencji organu gminy (miasta na prawach powiatu) będzie uzyskanie stosownej dokumentacji potwierdzającej status działek sąsiednich. Jeżeli organ nie ma pewności co do aktualności danych adresowych, nie może przenosić na inwestora tego obowiązku.
 
Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.)
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.)