Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.

Spółka, która jest wprowadzającym środki niebezpieczne, w tym środki ochrony roślin i produkty w opakowaniach wielomateriałowych, ma 10 sklepów na terenie całej Polski (ich łączna powierzchnia handlowa wynosi powyżej 2000 m2). Tylko w 9 z nich sprzedaje ww. produkty w opakowaniach.

Czy w związku z art. 42-44 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. z 2013 r. poz. 888) - dalej u.g.o.o.o. spółka ma obowiązek udostępnienia pojemników na zbierania opakowań po ww. produktach oraz informacji (o której mowa w art. 42 u.g.o.o.o.) również w sklepie, w którym nie prowadzi ich sprzedaży?

Czy spółka może skierować klienta, który chciałby przekazać opakowanie po środku ochrony roślin do sklepu, w którym prowadzona jest ich sprzedaż?


Odpowiedź:

Obowiązki zawarte w art. 42-44 u.g.o.o.o. odnoszą się do prowadzenia sprzedaży w danej jednostce handlowej, a nie w całej sieci jednostek handlowych.

Uzasadnienie:

Artykuł 42 u.g.o.o.o. stanowi, że prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, który sprzedaje produkty w opakowaniach, jest obowiązany przekazywać użytkownikom tych produktów informacje o opakowaniach i odpadach opakowaniowych w zakresie. Jeżeli więc w danej jednostce handlowej sprzedawane są produkty w opakowaniach (bez względu na rodzaj produktu lub opakowania), powinny być w tej jednostce umieszczone określone informacje, o których mowa w powyższym przepisie.

Artykuł 43 u.g.o.o.o. odnosi się do jednostki handlu detalicznego lub hurtowego, gdzie sprzedawane są środki niebezpieczne będące środkami ochrony roślin. Obowiązek przyjmowania od użytkowników odpadów opakowaniowych po środkach niebezpiecznych dotyczy więc tylko tych jednostek handlowych, w których te produkty są sprzedawane.

Z kolei art. 44 u.g.o.o.o. zobowiązujący przedsiębiorcę prowadzącego jednostkę handlu detalicznego do prowadzenia selektywnego zbierania odpadów opakowaniowych po produktach w opakowaniach, które znajdują się w ofercie handlowej tej jednostki, odnosi się do powierzchni danej jednostki handlowej, która wynosi powyżej 2000 m2, a nie do sieci jednostek handlowych o łącznej powierzchni przekraczającej tę wartość. Prowadząc więc 10 sklepów na terenie całej Polski o łącznej powierzchni handlowej powyżej 2000 m2, przedsiębiorca nie podlega obowiązkowi określonemu w art. 44 u.g.o.o.o., o ile powierzchnia żadnej z tych jednostek handlowych nie przekracza 2000 m2.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.