Czy w przypadku zgłoszenia się takiej osoby nie przeprowadza się wolnego i konkurencyjnego naboru?

Faktycznie w ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2010 r., nr 90, poz. 593 z późn. zm.) jest art. 119, zgonie z którym żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej z określonych powodów, który pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej przez dziesięć lat, ze względu na szczególny charakter wykształcenia, doświadczenia wojskowego i wiedzy specjalistycznej, korzysta z pierwszeństwa w zatrudnieniu na stanowiskach związanych z obronnością kraju w administracji publicznej.

Przepis ten przede wszystkim budzi zastrzeżenia co do zgodności z Konstytucją RP , w szczególności przepisów art. 32 ust. 1 (Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.) oraz art. 60 (Obywatele polscy korzystający z pełni praw publicznych mają prawo dostępu do służby publicznej na jednakowych zasadach.). Wskazanie w ustawie, że określona grupa obywateli korzysta z pierwszeństwa w zatrudnieniu w administracji publicznej z pewnością narusza powyższe zasady konstytucyjne. Takiego uprzywilejowania nie usprawiedliwia dopisanie w ustawie, że to uprzywilejowanie wynika ze względu na szczególny charakter wykształcenia, doświadczenia wojskowego i wiedzy specjalistycznej. Ustawa z góry zakłada, że uprzywilejowany jest każdy żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej, który pełnił ją co najmniej 10 lat, bez względu na jego faktyczne wykształcenie, wiedzę i rodzaj pełnionej służby. Oczywiste jest przecież, że nie każdy rodzaj zawodowej służby wojskowej predestynuje do zajmowania stanowiska związanego z obronnością kraju w administracji publicznej. Inny kandydat może mieć dużo lepsze kwalifikacje, pomimo że nie pełnił zawodowej służby wojskowej.

Art. 119 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych nie zwalnia z obowiązku przeprowadzenia otwartego i konkurencyjnego naboru na wolne stanowisko urzędnicze związane z obronnością kraju. Były żołnierz zawodowy nie może zostać zatrudniony na stanowisku urzędniczym z pominięciem procedury naboru. Jeżeli nabór na takie stanowisko zostanie ogłoszony i wśród kandydatów zgłosi się żołnierz zawodowy zwolniony ze służby, spełniający warunku określone w art. 119 powołanej ustawy, to nie znaczy, iż należy go zatrudnić z pierwszeństwem przed pozostałymi kandydatami, niezależnie od ich kwalifikacji merytorycznych. Procedurę naboru trzeba przeprowadzić do końca.

Powyższy przepis, dopóki nie został uznany za sprzeczny z Konstytucją przez Trybunał Konstytucyjny, korzysta z domniemania konstytucyjności i pracodawcy samorządowi mają obowiązek go stosować. Należy go jednak interpretować w duchu zgodności z Konstytucją. W mojej ocenie art. 119 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych należy rozumieć w ten sposób, że spośród kilku kandydatów do objęcia stanowiska urzędniczego, spełniających w jednakowym stopniu wymagania pracodawcy, należy wybrać byłego żołnierza zawodowego. Jednak w przypadku, gdy inny kandydat ma leprze kwalifikacje, lub w inny sposób lepiej spełnia warunki ogłoszenia, to art. 119 powołanej ustawy nie może był podstawą do zatrudnienia byłego żołnierza z pierwszeństwem przed takim kandydatem.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2010 r., nr 90, poz. 593 z późn. zm.)
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z. Nr 78, poz. 483 ze zm.)