Rada powiatu podjęła uchwałę w sprawie założenia samorządowego gimnazjum publicznego, nie ustalając obwodu gimnazjum. Zdecydowano, że będzie ono funkcjonować w strukturach zespołu szkół ogólnokształcących.
Do rady powiatu wpłynęło kilkadziesiąt wezwań do usunięcia naruszenia prawa wystosowanych przez nauczycieli. Wszystkie one zawierały żądanie zmiany uchwały w zakresie określenia zasięgu terytorialnego (obwodu) dla utworzonego gimnazjum. Część autorów powyższych wezwań złożyło do sądu administracyjnego skargę "w związku z bezczynnością organu na wezwanie w trybie art. 87 ustawy o samorządzie powiatowym ". Zarzucili naruszenie prawa materialnego tj. art. 58 ust. 2 i 6 ustawy o systemie oświaty przez jego niezastosowanie polegające w szczególności na zaniechaniu ustalenia obwodu dla nowotworzonej szkoły publicznej.
WSA rozpoznając skargę wskazał, iż zasadą jest, że prawo zaskarżenia do sądu administracyjnego działalności lub bezczynności organów administracji publicznej jest oparte zasadniczo na kryterium interesu prawnego, którego brak uniemożliwia sądowi rozstrzygnięcie sporu o zgodność (legalność) działań lub bezczynności administracji i zastosowanie środków przewidzianych w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi . Inaczej natomiast została skonstruowana skarga na uchwałę lub zarządzenie organu powiatu uregulowana w art. 87 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym , na podstawie którego skargę można wnieść w sytuacji naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego kwestionowaną uchwałą organu powiatu. Przepis ten wprowadza istotne ograniczenie legitymacji skargowej w stosunku do regulacji art. 50 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi . W skardze wniesionej na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym , legitymacja skargowa została oparta na subiektywnym przekonaniu danej osoby, iż został naruszony jej interes prawny lub uprawnienie i to naruszenie konkretnego interesu prawnego opartego na konkretnie naruszonym przepisie prawa materialnego powinna ona wykazać. Również sąd rozpoznający taką skargę zobowiązany jest do zbadania, czy będąca przedmiotem skargi uchwała lub zarządzenie narusza chroniony interes prawny lub uprawnienie skarżącego, a nie interesy innych osób. Przedmiotowe naruszenie nie może mieć charakteru przyszłego i niepewnego, ale powinno być realne i aktualne. Skarga uregulowana w art. 87 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym , nie jest zatem skargą powszechną (nie ma charakteru actio popularis). W przeciwieństwie do postępowania sądowo-administracyjnego, toczącego się w następstwie skargi na rozstrzygnięcie podejmowane w trybie Kodeksu postępowania administracyjnego, w postępowaniu sądowo-administracyjnym prowadzonym na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym , wnoszący skargę musi wykazać się nie tylko własnym interesem prawnym lub uprawnieniem, ale i jednoczesnym jego naruszeniem. Dopiero to naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia wnoszącego skargę na uchwałę organu otwiera drogę do merytorycznego jej rozpoznania. Legitymację do złożenia skargi do sądu administracyjnego ma więc jednostka, której prawa lub obowiązki publicznoprawne kształtuje zaskarżony akt. Legitymacji do złożenia skargi do sądu administracyjnego nie ma zatem jednostka, która wyprowadza interes prawny z tytułu wyłącznie cywilnoprawnego
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 22 lutego 2011 r., sygn. akt II SA/Bk 629/10
Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.)
Ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.)
O legitymacji procesowej decyduje publiczno-prawne kryterium interesu prawnego skarżącego (II SA/Bk 629/10)
Wnosząc skargę na uchwałę organu trzeba wykazać się nie tylko własny interes prawny lub uprawnienie, ale i jednoczesne ich naruszenie. Dopiero to naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia otwiera drogę do merytorycznego jej rozpoznania.