Rada gminy podjęła uchwałę dotyczącą określenia sieci dróg gminnych.
Wojewoda zaskarżył uchwałę. Na dzień podjęcia zaskarżonej uchwały rada gminy bowiem nie dysponowała prawem własności gruntu, po którym przebiegać miała droga gminna.
Organ przypomniał, iż własność działki pod drogą publiczną gmina nabywa przed podjęciem uchwały o nadaniu kategorii drogi publicznej. Przepisy nie przewidują automatycznego przejścia prawa własności gruntu przeznaczonego pod drogę na rzecz gminy z chwilą wejścia w życie uchwały o zaliczeniu działki do kategorii dróg gminnych.
WSA uznał skargę za zasadną.
Sąd zgodził się z poglądem, iż droga, która nie jest własnością gminy nie może być drogą gminną i z tego powodu nie może być też zaliczona do dróg gminnych.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Zatem uchwała, którą zalicza się do dróg gminnych drogę, która nie jest własnością gminy, narusza w istotny sposób art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2000 r., nr 71, poz. 838 ze zm.).
Uchwała o zaliczeniu drogi do drogi publicznej powinna być bowiem poprzedzona czynnościami zmierzającymi do przejęcia własności drogi przez podmiot publicznoprawny, a nie odwrotnie – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok NSA z 17 lutego 2016 r., sygn. akt I OSK 3152/15, prawomocny
