Pytanie dotyczy art. 171 Prawa wodnego .

Spółka wodna wystąpiła do starosty o naliczenie świadczeń dla zarządu dróg powiatowych za wprowadzanie wód z drogi do rowów melioracyjnych. Starosta odmówił naliczenia. Po odwołaniu SKO utrzymało w mocy decyzję starosty, z kolei sąd administracyjny uchylił obie decyzje i ponadto stwierdził, że starosta nie mógł wydać decyzji sam sobie. Dlatego SKO przekazało sprawę innemu staroście. Wydaliśmy decyzję nakazującą wnoszenie świadczeń na rzecz spółki, lecz od dnia gdy dostaliśmy wniosek, bez naliczania opłat wstecz od roku 2007. Przez co z kolei spółka odwołała się od naszej decyzji i SKO ją uchyliło stwierdzając, że nieudowodniono do końca, że wody te są "faktycznie" wprowadzane do rowów i wytknęło kilka innych braków.

W związku z tym zwrócono się do spółki o uzupełnienie wniosku o wskazane przez SKO braki, zamieszczając w piśmie o uzupełnienie informację, że do czasu uzupełnienia dokumentów decyzja nie zostanie wydana. Pismo to zostało odebrane przez spółkę w dniu 22 lutego 2011 r.

Za kilka dni miną 2 miesiące od tego czasu i do tej pory nieuzupełniono wniosku.

Jak teraz ma postąpić starosta: umorzyć całe postępowanie, czy wydać decyzję odmowną, czyli nie naliczyć świadczenia?

Jak długo można czekać na uzupełnienie wniosku?

Czas 7 dni wg  Kodeksu postępowania administracyjnego nie zawsze jest wystarczający okres na jego uzupełnienie, więc nie zawsze informuje się o tym terminie w piśmie o uzupełnienie.

Odpowiedź

Zgodnie z art. 35 § 5 Kodeksu postępowania administracyjnego , do terminów prowadzenia sprawy nie wlicza się m.in. okresów opóźnień spowodowanych z winy strony. Jeżeli wniosek nie spełnia innych wymagań ustalonych w przepisach prawa, to organ wzywa wnoszącego wniosek do usunięcia braków w terminie 7 dni, z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania (art. 64 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego ). Wezwanie do uzupełnienia wniosku przerywa bieg terminu, w którym sprawa powinna zostać zakończona, zgodnie z art. 35 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego

Niewykonanie żądania opartego na art. 64 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego nie może stanowić podstawy do rozstrzygnięcia żądania strony na jej niekorzyść. Rozstrzygnięcie sprawy co do jego istoty może nastąpić po dokładnym wyjaśnieniu stanu faktycznego przez przyznanie stronie praw lub ustalenie obowiązków wynikających z przepisów prawa materialnego.

Artykuł 64 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego upoważnia jedynie właściwy organ administracji do pozostawienia podania bez rozpoznania, jeżeli nie czyni ono zadość wymaganiom prawa, a wskazanych braków nie usunięto w wyznaczonym terminie. Pozostawienie bez rozpoznania na podstawie art. 64 Kodeksu postępowania administracyjnego podania o wszczęcie postępowania nie wymaga wydania decyzji administracyjnej, wynika to z uchwały SN z dnia 8 czerwca 2000 r., (III ZP 11/00, OSNAPiUS 2000, nr 19, poz. 702; OSP 2001, z. 1, poz. 12).

Decyzja, czy sprawa zostanie umorzona z powodu nieuzupełnienia wniosku w ciągu 7 dni, czy też organ będzie oczekiwał "do skutku", należy do organu wydającego decyzję.

Uzasadnienie

"Milczenie" strony trwające 2 miesiące pozwala na pozostawienie sprawy bez rozpoznania. W takiej sytuacji strona może co najwyżej złożyć wniosek ponownie. Jeśli organ czeka na dostarczenie dokumentu "do skutku", a okres ten np. jest dłuższy niż termin przewidziany dla zakończenia sprawy, nie musi on zawiadamiać strony o przedłużeniu terminu zakończenia sprawy.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.)
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)