1. Skoro ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym  wyraźnie stanowi, iż załącznik graficzny jest integralną częścią uchwały o przystąpieniu do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, to rada gminy jest tym przepisem prawa związana i nie może decydować czy istnieje potrzeba sporządzenia takiego załącznika graficznego, czy nie, w zależności od charakteru zmian, które zamierza wprowadzić do planu miejscowego. Wykładnia celowościowa art. 14 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie może prowadzić do wniosków, które pozostają w oczywistej sprzeczności z jego wykładnią językową.

2. Funkcją załącznika graficznego do uchwały o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest jednoznaczne wyznaczenie granic obszaru objętego projektem planu lub projektem jego zmiany. Ustawa nie określa wymagań co do skali mapy, która stanowić ma taki załącznik. Wyznaczenie tych granic na odpowiedniej mapie powinno jednak być na tyle precyzyjne, aby nie powstały wątpliwości czy dana nieruchomość została objęta procedurą planistyczną.

WSA stwierdził, iż uchwała rady miejskiej w sprawie przystąpienia do zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego miasta została wydana z naruszeniem prawa.

NSA rozpatrując skargę kasacyjną przypomniał, iż zgodnie z art. 27 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zmiana studium lub planu miejscowego następuje w takim trybie, w jakim są one uchwalane. W przypadku zmiany planu miejscowego konieczne jest więc wszczęcie i przeprowadzenie całej procedury planistycznej. Wszczęcie tej procedury następuje z dniem podjęcia przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w celu ustalenia przeznaczenia terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego, oraz określenia sposobów ich zagospodarowania i zabudowy rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia (w tym przypadku do zmiany) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 14 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, iż integralną częścią uchwały, o której mowa w ust. 1, jest załącznik graficzny przedstawiający granice obszaru objętego projektem planu.

NSA podkreślił, iż skoro ustawa wyraźnie stanowi, iż załącznik graficzny jest integralną częścią uchwały o przystąpieniu do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, to rada gminy jest tym przepisem prawa związana i nie może decydować czy istnieje potrzeba sporządzenia takiego załącznika graficznego, czy nie, w zależności od charakteru zmian, które zamierza wprowadzić do planu miejscowego. Wykładnia celowościowa art. 14 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym  nie może prowadzić do wniosków, które pozostają w oczywistej sprzeczności z jego wykładnią językową. NSA zwrócił uwagę, iż funkcją załącznika graficznego do uchwały o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest jednoznaczne wyznaczenie granic obszaru objętego projektem planu lub projektem jego zmiany. Jak słusznie zauważył Sąd I instancji, ustawa nie określa wymagań co do skali mapy, która stanowić ma taki załącznik. Wyznaczenie tych granic na odpowiedniej mapie powinno jednak być na tyle precyzyjne, aby nie powstały wątpliwości czy dana nieruchomość została objęta procedurą planistyczną.

Obok funkcji informacyjnej uchwała o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i stanowiący jej integralną część załącznik graficzny mogą mieć również istotne znaczenie prawne dla postępowania o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego. Zgodnie bowiem z art. 58 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wójt, burmistrz albo prezydent miasta podejmuje zawieszone postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego i wydaje decyzję w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli w ciągu dwóch miesięcy od dnia zawieszenia postępowania rada gminy nie podjęła uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego. Uchwała ta musi precyzyjnie określać, które nieruchomości zostaną objęte planem lub jego zmianą, aby możliwe było ustalenie, czy na tych właśnie nieruchomościach planowana jest lokalizacja inwestycji celu publicznego. W opinii NSA Sąd I instancji prawidłowo uznał, iż to lakoniczne określenie w zaskarżonej uchwale przedmiotu procedury planistycznej wszczętej w celu zmiany bliżej nieokreślonych planów miejscowych i brak załącznika graficznego do tej uchwały prowadzi do stwierdzenia, że akt ten został wydany z naruszeniem prawa tj. art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym . Z uchwały tej nie wynika bowiem w żaden sposób, w stosunku do jakiego obszaru gminy ma nastąpić zmiana miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.


Pobierz orzeczenie:
Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2010 r., sygn. akt II OSK 964/10

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.)