Za niedopuszczalnością zróżnicowania stawek opłat w przypadku reklam świetlnych i podświetlanych.
Rada miejska ustaliła wysokość stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg publicznych.
Prokurator zaskarżył uchwałę.
Uznał bowiem, iż rada nie miała prawa różnicować stawek opłat za zajęcia pasa drogowego pod reklamę w zależności od sposobu oświetlenia (świetlna/podświetlana), miejsca mocowania źródła światła i kierunku padania snopu światła na powierzchnię ekspozycyjną.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Zdaniem prokuratora taki zapis uchwały wykracza poza wyraźną kompetencję rady gminy, która nie została upoważniona do zróżnicowania wysokości opłat w odniesieniu do reklam na podstawie innych kryteriów, aniżeli określonych w art. 40 ust. 9 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 839 ze zm.).
WSA uznał skargę za zasadną.
W rozpatrywanej sprawie, sąd opowiedział się za możliwością zróżnicowania wysokości stawek opłat w granicach wyznaczonych przepisem art. 40 ust. 9 ustawy o drogach publicznych, jednak nie dotyczy reklam świetlnych i podświetlanych.
W ocenie sądu rada nie została upoważniona do zróżnicowania wysokości opłat w odniesieniu do reklam na podstawie kryteriów odnoszących się do w zależności od sposobu oświetlenia (świetlna/podświetlana), miejsca mocowania źródła światła i kierunku padania snopu światła na powierzchnię ekspozycyjną
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gliwicach z 10 marca 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 965/15, nieprawomocny
