Jak postępować w przypadku zakupionego niebezpiecznego środka chemicznego, który na etykiecie nie posiada informacji dot. nazwy i siedziby firmy produkującej/wprowadzającej zgodnie z art. 20.1 ustawy z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach chemicznych i ich mieszaninach (Dz. U. Nr 63, poz. 322) – dalej u.s.c.m.
Czy jej brak jest dopuszczalny?
Odpowiedź:
Brak oznaczenia na etykiecie nazwy i siedziby firmy produkującej/wprowadzającej substancję lub mieszaninę do obrotu stanowi naruszenie art. 20 u.s.c.m. Wprowadzenie do obrotu nieprawidłowo oznakowanej substancji chemicznej karane jest grzywną, zgodnie z art. 43 ust. 1 u.s.c.m. Nieprawidłowość ta powinna zostać natychmiast usunięta przez podmiot odpowiedzialny za prawidłowe oznakowanie.
Nabywca niebezpiecznego środka chemicznego powinien zawiadomić Inspekcję Sanitarną o wadliwym oznakowaniu etykiety. W tej sprawie zostanie wszczęte postępowanie, w wyniku którego dostawca niebezpiecznego środka zostanie zobowiązany do usunięcia uchybień w oznakowaniu tego środka.
Uzasadnienie:
Oznakowanie powinno być sporządzone w języku polskim, zgodnie z wymogami określonymi u.s.c.m. oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2012 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i mieszanin niebezpiecznych oraz niektórych mieszanin (Dz. U. z 2012 r. poz. 445). W przypadku, gdy substancja lub mieszanina jest zaklasyfikowana jako stwarzająca zagrożenie, jej dostawca przed wprowadzeniem jej do obrotu musi zapewnić, aby była ona odpowiednio oznakowana – art. 4 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz. Urz. UE L 353 z 31 grudnia 2008, s. 1, z późn. zm). Dostawca – oznacza producenta, importera, dalszego użytkownika lub dystrybutora wprowadzającego do obrotu substancję w jej postaci własnej lub jako składnik mieszaniny lub mieszaninę.
Wymóg prawidłowego oznakowania obejmuje wszystkie substancje i mieszaniny wprowadzone do obrotu na rynku krajowym. Oznakowanie substancji lub preparatu niebezpiecznego musi obejmować nazwę umożliwiającą jednoznaczną identyfikację substancji lub preparatu, nazwy określonych substancji niebezpiecznych zawartych w preparacie, nazwę i siedzibę firmy lub osoby wprowadzającej substancję lub preparat do obrotu oraz napisy i znaki ostrzegawcze. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów u.s.c.m. przez osoby wprowadzające substancje lub preparaty do obrotu i stosujące je w działalności zawodowej sprawuje Inspekcja Sanitarna, Inspekcja Ochrony Środowiska, Państwowa Inspekcja Pracy, Inspekcja Handlowa oraz Państwowa Straż Pożarna.
Zasada nakazująca oznakowanie substancji chemicznych i mieszanin chemicznych wprowadzonych do obrotu na terenie kraju zawarta jest w art. 20 u.s.c.m. Przepis ten, w ust. 2 pkt 2, wprowadza nakaz umieszczania oznaczeń wskazujących nazwę, adres siedziby i numer telefonu przedsiębiorcy, a w przypadku osoby fizycznej - imię i nazwisko, adres miejsca wykonywania działalności i numer telefonu osoby wprowadzającej substancję lub mieszaninę do obrotu.
Od 1 grudnia 2010 r. wszystkie substancje chemiczne wprowadzane na rynek UE muszą być oznakowywane i klasyfikowane zgodnie z rozporządzeniem CLP.