Wnioskodawca zwrócił się do burmistrza o udostępnienie w trybie informacji publicznej kserokopii materiałów z kontroli przeprowadzonej w urzędzie miejskim oraz domu kultury przez RIO, a także udostępnienia informacji o wydatkach na funkcjonowanie urzędu w latach 2009-2010. Wnioskodawca wyjaśnił, że żądana informacja publiczna jest szczególnie istotna dla interesu publicznego, bowiem każdy z podatników ma prawo wiedzieć na jaki cel przeznaczane są jego podatki.

W toku postępowania administracyjnego skarżący został zobowiązany przez organ I instancji do wykazania interesu publicznego uzasadniającego udostępnienie żądanej informacji.

W odpowiedzi skarżący wskazał, że jest radnym i w związku z tym mieszkańcy pytają się go o koszty funkcjonowania urzędu.

WSA rozpatrując skargę stwierdził, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, ze zm.) , informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych. W dalszej części ustawy został wskazany przykładowy katalog informacji i dokumentów stanowiących informację publiczną. Zatem informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim bądź w jakikolwiek sposób dotyczących go. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez organ wytworzonych, jak i te, których używa się przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części go dotyczą). Cytowana ustawa przyjęła zatem jako zasadę szeroki dostęp do informacji publicznej, stanowiąc, że przysługuje ona każdemu, oczywiście do granic chronionych prawem. Natomiast w przypadku ubiegania się o uzyskanie informacji publicznej przetworzonej prawo do uzyskania informacji publicznej, ulega ograniczeniu przez wykazanie, iż jej uzyskanie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Zdaniem WSA mandat radnego nie daje sam w sobie uprawnienia do żądania przetworzonej informacji publicznej bez wykazywania szczególnie istotnego interesu publicznego. Jednakże badając pojęcie interesu publicznego organy powinny wziąć pod uwagę w każdym przypadku indywidualne okoliczności towarzyszące zgłoszonemu wnioskowi. W tej sprawie skarżący powoływał się na fakt ciągłych pytań od członków wspólnoty samorządowej o wielkość i rodzaj wydatków przeznaczanych na utrzymanie urzędu, jak również na fakt, iż w gminie do chwili obecnej nie została utworzona komisja rewizyjna, za pomocą której rada gminy kontroluje pracę wójta, gminnych jednostek organizacyjnych oraz jednostek pomocniczych gminy (art. 18a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ). Tymczasem, jak zdaniem skarżącego, nastąpił znaczny wzrost wydatków na funkcjonowanie urzędu w stosunku do lat poprzednich oraz wzrosło bezrobocie. W opinii WSA w tej sytuacji należałoby zbadać, czy w rozpatrywanej sprawie uwzględniając te podnoszone okoliczności, nie występuje szczególnie istotny interes publiczny uzasadniający uwzględnienie złożonego wniosku co do uzyskania informacji przetworzonej. WSA zwrócił uwagę, iż ocena w tym zakresie będzie niezbędna jedynie wówczas, gdy żądane przez skarżącego informacje nie będą mogły być udzielone jako informacja prosta.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.)