Do urzędu gminy wpłynął wniosek (e-mail) o "udzielenie informacji dotyczącej listy numerów działek ewidencyjnych (z danych katastralnych) z przypisanymi im adresami nieruchomości (miejscowość, ulica, numer budynku) w formie cyfrowej". W przypadku braku danych w formie cyfrowej, wystosowano prośbę o podanie innej możliwej formy udostępnienia danych, aby można wykorzystać je w celach informacyjnych".
Wnioskodawca żąda udostępnienia informacji w trybie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Gmina posiada rejestr numeracji adresowej w formie "papierowej", wersja cyfrowa jest sporządzona, natomiast nie jest wersją oficjalną, a jedynie roboczą do celów wewnętrznych.

Czy rejestr prowadzony przez gminę jest informacją publiczną?

Czy udostępnienia tego rejestru jest dopuszczalne?

Kto może mieć wgląd?

W jaki sposób powinno się oficjalnie udostępniać dane i czy tylko do wglądu?
Czy odpisy, wyrysy, kopie, skany itp. wydawać należy bezpłatnie?
Jaka powinna być opłata i w trybie jakich przepisów?

Odpowiedź

Pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił w art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) – dalej u.d.i.p. W ich świetle informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 u.d.i.p. Ponieważ sformułowania te nie są zbyt jasne, należy przy ich wykładni kierować się art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej , zgodnie z którym prawo do informacji jest publicznym prawem obywatela, realizowanym na zasadach skonkretyzowanych w ustawie o dostępie do informacji publicznej.

Uwzględniając te aspekty można zatem uznać, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Informacja publiczna odnosi się jednak do faktów. Bliższa analiza art. 6 u.d.i.p. wskazuje, że wnioskiem w świetle tej ustawy może objęte jedynie pytanie o określone fakty, o stan określonych zjawisk na dzień udzielenia odpowiedzi.

Żądane w pytaniu dane co do zasady zawarte są w ewidencji gruntów i budynków, o czym stanowi ustawa z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.:. Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.) – dalej u.p.g.k. W świetle tej ustawy jawne i powszechnie dostępne są: (1) dane z ewidencji gruntów i budynków określone w art. 20 ust. 1 u.p.g.k. (w odniesieniu do gruntów: położenie, powierzchnia, granice, rodzaj użytków gruntowych i ich kasa gleboznawcza, oznaczenie KW lub zbioru dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty; w odniesieniu do budynków: położenie przeznaczenie, funkcja użytkowa, ogólne dane techniczne; w odniesieniu do lokali: położenie, funkcja użytkowa, powierzchnia użytkowa), (2) informacje o wpisaniu do rejestru zabytków i wartość nieruchomości (art. 20 ust. 2 pkt 3 i 4 u.p.g.k. ). Nie zostały objęte jawnością i pełnym dostępem dane dotyczące właściciela lub innych osób fizycznych lub prawnych, w których władaniu znajdują się grunty i budynki lub ich części, a także miejsca zamieszkania lub siedziby tych osób (art. 20 ust. 2 pkt 1 i 2 u.p.g.k. ).

W odniesieniu do danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków NSA w wyroku z 14 maja 2010 r., I OSK 1014/09 wyjaśnił: "informacje o charakterze podmiotowym lub podmiotowo-przedmiotowym z uwagi na ochronę danych osobowych w nich zawartych udzielane mogą być tylko w trybie art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne, a więc z uwzględnieniem wszystkich zawartych w tym przepisie ograniczeń, natomiast przedmiotem jawnych i powszechnie dostępnych, udzielanych odpłatnie na żądanie wszystkich zainteresowanych, tj. bez konieczności wykazywania interesu prawnego, w trybie art. 24 ust. 2, informacji o gruntach, budynkach i lokalach mogą być tylko informacje o charakterze przedmiotowym".

W sytuacji gdyby gmina zobligowana była prowadzić tego rodzaju rejestr należałoby uznać, iż żądne informacje, których dotyczy pytanie mają co do zasady charakter informacji publicznej, tym bardziej iż nie zawierają one danych osobowych, albowiem wnioskodawca domaga się jedynie informacji na temat nieruchomości i ich położenia (adresu). Autor pytania wskazuje, iż gmina posiada tego rodzaju dokument (rejestr) oficjalnie prowadzony w formie papierowej, z czego należy wnioskować, iż jest to dokument już wytworzony przez gminę.

Niemniej jednak należy pamiętać, iż w przypadku gdyby udostępnienie żądanych informacji w trybie informacji publicznej wymagałoby od organu dokonania ich przetworzenia (czyli żądana informacja byłby informacją publiczną przetworzoną), wówczas warunkiem udostępnienia informacji przez organ, byłoby wykazanie się przez wnioskodawcę interesem publicznym.

Odpowiadając na pytanie, kto może żądać informacji publicznej, należy wskazać, iż zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej – każdy.

Co do formy udzielania informacji, wyjaśnia się, iż w myśl art. 14 ust. 1 u.d.i.p. , udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnym z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku. Wówczas organ winien powiadomić pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazać, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie.
Z kolei kwestię opłat za udostępnienie informacji publicznej normuje art. 15 u.d.i.p. , choć należy zauważyć, iż co do zasady informacja publiczna udostępniana jest bezpłatnie.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. 2010 r. Nr 193 poz. 1287)
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.)
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z. Nr 78, poz. 483 ze zm.)