Różne stawki podatku od nieruchomości stosowane w odniesieniu do opodatkowania garaży na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) wynikają z ich odmiennej sytuacji faktycznej i prawnej, jak również z faktu, że w przepisach prawa garaż nie występuje jako rodzaj budynku - wyjaśnił Minister Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską nr 17081/13. Zróżnicowanie w opodatkowaniu pomieszczeń pełniących funkcję garażu jest spowodowane ponadto tym, że w ustawie nie wymienia się wszystkich możliwych, występujących w praktyce, przedmiotów opodatkowania wraz z przypisaniem im konkretnej stawki podatku od nieruchomości.
Przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest budynek lub jego część, a nie zindywidualizowany obiekt pełniący określoną funkcję. W konsekwencji różnice w opodatkowaniu mogą dotyczyć również innych obiektów niż garaże, w zależności od ich statusu.
Minister zaznaczył, że kwestia stosowania jednolitych stawek do opodatkowania garaży może zostać rozwiązana przez gminy. Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przy określaniu wysokości stawek podatku od nieruchomości od budynków lub ich części rada gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności sposób ich wykorzystania. Gminy mogą zatem w uchwale określić obowiązujące na ich terenie jednolite stawki podatku od nieruchomości od budynków lub ich części pełniących funkcje garaży.
Źródło: www.sejm.gov.pl,