Operacja taka ma przynieść znaczne oszczędności oraz ułatwić funkcjonowanie zarówno rządom, jak i przedsiębiorstwom działającym na rynku wewnętrznym.
Jak wskazują pomysłodawcy dyrektywy , przejście z dokumentów papierowych na w pełni zautomatyzowane fakturowanie może obniżyć koszty wystawienia faktury z 30-50 euro do 1 euro.
Elektroniczne fakturowanie w zamówieniach publicznych >>>
Dyrektywa ma również na celu wyeliminowanie niepewności prawnej oraz nadmiernej złożoności wynikających z faktu, że podmioty gospodarcze muszą obecnie stosować różne faktury elektroniczne w poszczególnych państwach członkowskich UE.
Celem dyrektywy jest przede wszystkim uporządkowanie i ujednolicenie wzorów faktury elektronicznej. Mnogość form jaka ma miejsce państwach członkowskich prowadzi do nadmiernej złożoności, braku pewności prawa i dodatkowych kosztów operacyjnych dla wykonawców wykorzystujących faktury elektroniczne w różnych państwach członkowskich.
Od wykonawców, którzy chcą prowadzić działalność w dziedzinie zamówień transgranicznych, często wymaga się spełnienia nowej normy dotyczącej fakturowania elektronicznego za każdym razem, gdy wchodzą na nowy rynek.
Te rozbieżne wymogi prawne i techniczne dotyczące faktur elektronicznych zniechęcają wykonawców do podejmowania działalności w dziedzinie zamówień transgranicznych i tym samym stanowią bariery w dostępie do rynku w transgranicznych zamówieniach publicznych oraz przeszkody dla handlu. Ograniczają one podstawowe wolności, a tym samym wywierają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
Elektroniczne faktury ułatwią międzynarodowe zamówienia publiczne >>>
Nowa regulacja przewiduje ustanowienie europejskiej normy w zakresie e-fakturowania, która ma poprawić interoperacyjność między różnymi, głównie krajowymi, systemami e-fakturowania.
Zgodnie z dyrektywą Komisja Europejska musi zwrócić się do odpowiedniej europejskiej organizacji normalizacyjnej z wnioskiem o sporządzenie normy europejskiej dotyczącej semantycznego modelu danych dla podstawowych elementów faktury elektronicznej.
Zatem celem dyrektywy jest umożliwienie przedstawiania i przetwarzania informacji w spójny sposób pomiędzy systemami biznesowymi, niezależnie od wykorzystywanych przez nie technologii, aplikacji lub platform.
Interoperacyjność
Pełna interoperacyjność jaka zawarta jest w dyrektywie oznacza zdolność do współdziałania na trzech różnych poziomach: pod względem treści faktury (aspekt semantyczny), stosowanego formatu lub języka (aspekt syntaktyczny) i metody przesyłania.
Interoperacyjność semantyczna oznacza, że faktura elektroniczna zawiera określoną ilość wymaganych informacji oraz że dokładne znaczenie wymienianych informacji jest zachowane i rozumiane jednoznacznie, niezależnie od sposobu, w jaki są one fizycznie przedstawiane lub przesyłane.
Natomiast Interoperacyjność syntaktyczna oznacza, że elementy danych faktury elektronicznej są przedstawione w formacie, który może być przedmiotem bezpośredniej wymiany między nadawcą a odbiorcą i który może być automatycznie przetwarzany. Interoperacyjność syntaktyczną można zapewnić w dwojaki sposób, mianowicie poprzez zastosowanie wspólnej syntaktyki lub poprzez mapowanie między różnymi syntaktykami.
Ujednolicenie pojęć
Dyrektywa wprowadziła ujednolicenie pojęć:
1) „faktura elektroniczna” oznacza fakturę, która została wystawiona, przesłana i odebrana w ustrukturyzowanym formacie elektronicznym, umożliwiającym jej automatyczne i elektroniczne przetwarzanie;
2) „podstawowe elementy faktury elektronicznej” oznaczają zbiór podstawowych komponentów informacji, które faktura elektroniczna musi zawierać, aby umożliwić interoperacyjność transgraniczną, w tym informacje niezbędne do zapewnienia zgodności z przepisami prawa.
Kanony e-faktury
Komisja europejska ustanowiła tak zwane kanony faktury elektronicznej:
1) W celu zapewnienia, by małe i średnie przedsiębiorstwa również mogły korzystać z fakturowania elektronicznego w zamówieniach publicznych, norma europejska dotycząca fakturowania elektronicznego powinna umożliwiać ustanawianie przyjaznych użytkownikowi systemów fakturowania elektronicznego, a mianowicie takich systemów, które łatwo zrozumieć i stosować. W tym względzie należy także wziąć pod uwagę fakt, że małe i średnie przedsiębiorstwa w szczególności, ale także mniejsze instytucje zamawiające i podmioty zamawiające dysponują ograniczonymi zasobami ludzkimi i finansowymi.
2) Norma europejska dotycząca fakturowania elektronicznego powinna być również odpowiednia do użytku w transakcjach handlowych między przedsiębiorstwami. W związku z tym, aby umożliwić prywatnym wykonawcom stosowanie nowej normy we wzajemnych transakcjach biznesowych, Komisja powinna zapewnić, by norma ta nie została opracowana w sposób, który sprawi, że będzie ona nadawać się do użytku jedynie w dziedzinie zamówień publicznych.
Ważne
Warto wiedzieć, że państwa członkowskie przyjmują, publikują i stosują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż dnia 27 listopada 2018 r.
