Dyrektor SP ZOZ-u przyznał pracownikom dodatki do wynagrodzeń w ostatnim kwartale 2006 r. w związku z realizacją ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń. Dyrektor wystąpił do prezydenta miasta o przyznanie dla siebie dodatku do wynagrodzenia. Dodatek został dyrektorowi przyznany na czas od 1 września do 31 grudnia 2006 r., bowiem na taki okres zawarto kontrakty z NFZ.
W styczniu 2007 r. dyrektor zwrócił się ponownie do prezydenta o przyznanie dla siebie dodatku. W odpowiedzi prezydent złożył wniosek, aby kwotę planowaną w budżecie na dodatek do wynagrodzenia dla dyrektora w całości rozdysponować między pracowników SP ZOZ-u.
Czy prezydent nie przekroczył w tej sytuacji swoich kompetencji próbując ingerować w politykę wynagrodzeń pracowników SP ZOZ-u?
Czy dyrektor SP ZOZ-u podlega ustawie o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń, a także czy ustawa obliguje do przyznania dodatku (lub innej formy wzrostu wynagrodzenia) każdemu pracownikowi zatrudnionemu w zakładzie w okresie wskazanym w ustawie?
Czy prezydent miasta ma prawo odmówić przyznania środków pieniężnych dyrektorowi z tytułu wskazanej wyżej ustawy?
Czy dyrektor może udzielić pracownikowi pełnomocnictwa dotyczącego przyznania dyrektorowi dodatku regulowanego ustawą?
Odpowiedź
odpowiedzi udzielono: 25 stycznia 2010 r.
stan prawny dotychczas nie uległ zmianie
Kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej nie podlega ustawie z dnia 22 lipca 2006 r. o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń (Dz. U. Nr 149, poz. 1076 z późn. zm.). Prezydent nie ma więc prawa przyznać dyrektorowi jakichkolwiek dodatków do wynagrodzenia z tytułu powyższej ustawy. Dyrektor SP ZOZ-u nie może również udzielić pełnomocnictwa innemu pracownikowi do przyznania dyrektorowi dodatku regulowanego ustawą.
Uzasadnienie
Wynagrodzenie kierowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej ustalane jest w oparciu o przepisy szczególne ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. Nr 26, poz. 306 z późn. zm.). Zdaniem Sądu Najwyższego, ustawa o wynagradzaniu osób kierujących tworzy kompleksowy i co do zasady zamknięty system wynagradzania osób kierujących wskazanymi w niej jednostkami organizacyjnymi. Wyjątki od tej zasady muszą mieć dostatecznie jasne oparcie w przepisach ustawowych - ustawa o podwyżkach takiej normy nie zawiera (uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 sierpnia 2005 r., sygn. akt I PK 16/05, OSNP 2006 r., nr 11-12, poz. 183, a także Izabela Klisowska, Podwyżka wynagrodzenia dla pracowników służby zdrowia, Serwis Prawo i Zdrowie). Wprawdzie wyrok Sądu Najwyższego zapadł na tle oceny zagadnienia prawa kierownika do podwyżki wynagrodzenia wynikającej z nieobowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 z późn. zm.), lecz ogólne tezy uzasadnienia zachowują swoją aktualność.
W styczniu 2007 r. dyrektor zwrócił się ponownie do prezydenta o przyznanie dla siebie dodatku. W odpowiedzi prezydent złożył wniosek, aby kwotę planowaną w budżecie na dodatek do wynagrodzenia dla dyrektora w całości rozdysponować między pracowników SP ZOZ-u.
Czy prezydent nie przekroczył w tej sytuacji swoich kompetencji próbując ingerować w politykę wynagrodzeń pracowników SP ZOZ-u?
Czy dyrektor SP ZOZ-u podlega ustawie o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń, a także czy ustawa obliguje do przyznania dodatku (lub innej formy wzrostu wynagrodzenia) każdemu pracownikowi zatrudnionemu w zakładzie w okresie wskazanym w ustawie?
Czy prezydent miasta ma prawo odmówić przyznania środków pieniężnych dyrektorowi z tytułu wskazanej wyżej ustawy?
Czy dyrektor może udzielić pracownikowi pełnomocnictwa dotyczącego przyznania dyrektorowi dodatku regulowanego ustawą?
Odpowiedź
odpowiedzi udzielono: 25 stycznia 2010 r.
stan prawny dotychczas nie uległ zmianie
Kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej nie podlega ustawie z dnia 22 lipca 2006 r. o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń (Dz. U. Nr 149, poz. 1076 z późn. zm.). Prezydent nie ma więc prawa przyznać dyrektorowi jakichkolwiek dodatków do wynagrodzenia z tytułu powyższej ustawy. Dyrektor SP ZOZ-u nie może również udzielić pełnomocnictwa innemu pracownikowi do przyznania dyrektorowi dodatku regulowanego ustawą.
Uzasadnienie
Wynagrodzenie kierowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej ustalane jest w oparciu o przepisy szczególne ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. Nr 26, poz. 306 z późn. zm.). Zdaniem Sądu Najwyższego, ustawa o wynagradzaniu osób kierujących tworzy kompleksowy i co do zasady zamknięty system wynagradzania osób kierujących wskazanymi w niej jednostkami organizacyjnymi. Wyjątki od tej zasady muszą mieć dostatecznie jasne oparcie w przepisach ustawowych - ustawa o podwyżkach takiej normy nie zawiera (uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 sierpnia 2005 r., sygn. akt I PK 16/05, OSNP 2006 r., nr 11-12, poz. 183, a także Izabela Klisowska, Podwyżka wynagrodzenia dla pracowników służby zdrowia, Serwis Prawo i Zdrowie). Wprawdzie wyrok Sądu Najwyższego zapadł na tle oceny zagadnienia prawa kierownika do podwyżki wynagrodzenia wynikającej z nieobowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 z późn. zm.), lecz ogólne tezy uzasadnienia zachowują swoją aktualność.