Odpowiedź eksperta pochodzi z programu LEX Zamówienia Publiczne.

Dysponowanie jest pojęciem szerszym od posiadania. Dysponujący potencjałem technicznym nie musi być jego właścicielem, lecz musi mieć realną możliwość skorzystania z niego w trakcie realizacji zamówienia. W opisanej sytuacji nie ma podstaw ani do odrzucenia oferty, ani do wzywania Wykonawcy do złożenia wyjaśnień, a dysponowanie pojazdami na podstawie dzierżawy jest wystarczające dla uznania, że Wykonawca spełnia warunek udziału w postępowaniu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907) dalej p.z.p., o udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy spełniają warunki, dotyczące dysponowania odpowiednim potencjałem technicznym. Na podstawie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane (Dz. U. poz. 231) dalej rozporządzenie, Zamawiający na potwierdzenie spełniania przez Wykonawcę warunku udziału w postępowaniu może żądać wykazu narzędzi, wyposażenia zakładu i urządzeń technicznych dostępnych Wykonawcy wraz z informacją o podstawie do dysponowania tymi zasobami.
 
Należy zauważyć, że ani p.z.p., ani rozporządzenie nie nakazują Wykonawcy posiadać na własność zasobów niezbędnych do realizacji zamówienia. Byłoby to żądanie zbyt daleko idące w sytuacji, gdy w postępowaniu przetargowym bierze udział wielu wykonawców, z których tylko jeden ma szansę na uzyskanie zamówienia. Obowiązek posiadania na własność wszystkich zasobów niezbędnych do realizacji każdego zamówienia w którym Wykonawca bierze udział poważnie utrudniałby uczciwą konkurencję, gdyż w postępowaniach mogliby wziąć udział tylko ci Wykonawcy, którzy są właścicielami różnorodnego sprzętu, maszyn, pojazdów itp.
 
Przepis o dysponowaniu (a nie posiadaniu na własność) przez Wykonawcę potencjałem technicznym czyni zadość systemowej zasadzie zamówień publicznych dotyczącej uczciwej konkurencji i równemu traktowaniu Wykonawców. Niestety ani p.z.p., ani ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) dalej k.c., nie definiuje terminu "dysponować". W orzecznictwie i doktrynie podkreśla się, że dysponowanie polega na realnej możliwości skorzystania z rzeczy. Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie IV Wydział Cywilny Odwoławczy w wyroku z dnia 8 kwietnia 2011 r. (IV Ca180/11), stwierdził że: "w obrocie powszechnie spotykane jest, że poszczególne podmioty - nie będąc właścicielami rzeczy - dysponują nimi przykładowo jako użytkownicy, najemcy, dzierżawcy lub też leasingobiorcy. Rzeczy te nie są jednak wtedy uznawane za zasoby osób trzecich, gdyż istnienie stosunku zobowiązaniowego uprawniającego dany podmiot do posiadania i używania danej rzeczy jest wystarczające do uznania, że dysponuje on nią w rozumieniu ustawy Pzp (...)".
 

Autor odpowiedzi: Marzena Kopacka