Wojewoda stwierdził rozstrzygnięciem nadzorczym nieważność zarządzenia burmistrza w sprawie ustalenia osób upoważnionych do kontaktu z mediami. Dopuszczało ono do tych czynności wyłącznie osoby wymienione z imienia i nazwiska. Zdaniem wojewody zarządzenie naruszało art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24), ograniczając swobodny dostęp dziennikarzy do pracowników urzędu oraz swobodę zbierania informacji i opinii. Pracownicy niepełniący funkcji, o jakich mowa w art. 11 ust. 2 prawa prasowego, nie mają wprawdzie obowiązku udzielania mediom jakichkolwiek informacji oraz opinii, nie muszą się godzić na rozmowy z dziennikarzem, ale usiłowanie uniemożliwienia im tych kontaktów jest sprzeczne z prawem i może być traktowane jako próby tłumienia krytyki prasowej w rozumieniu art. 44 ust. 1 prawa prasowego. Wojewoda podkreślił, że na podstawie art. 11 ust. 2 prawa prasowego burmistrz może upoważnić osoby jedynie do "oficjalnego" zajmowania stanowiska w mediach.

W skardze do sądu burmistrz uzasadniał, że celem wydania zarządzenia było polepszenie organizacji pracy urzędu, usystematyzowanie kontaktu z mediami. Miało to zapobiec stosowaniu przez dziennikarzy praktyki zwracania się bez wcześniejszego umówienia bezpośrednio do pracowników o udzielenie natychmiastowej odpowiedzi. Burmistrz argumentował, że użycie w zarządzeniu zwrotu "wyłącznie", odnoszącego się do osób upoważnionych do kontaktu z mediami, nie jest jednoznaczne z zakazem udzielania informacji przez pozostałych pracowników urzędu.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ nadzoru wskazał, iż ocena prawna zarządzenia burmistrza nasunęła wątpliwości dotyczące jego zgodności z prawem w zakresie użytego w akcie zwrotu "wyłącznie", odnoszącego się do osób upoważnionych do kontaktu z mediami. WSA podzielił podgląd wojewody, oddalając skargę. Przypomniał, że w myśl art. 11 ust. 3 prawa prasowego kierownicy jednostek organizacyjnych są obowiązani umożliwić dziennikarzom nawiązanie kontaktu z pracownikami oraz swobodne zbieranie wśród nich informacji i opinii. Jakiekolwiek próby uniemożliwienia kontaktu tych pracowników z dziennikarzami, np. poprzez określenie kręgu osób "wyłącznie" upoważnionych do kontaktu z mediami są sprzeczne z prawem i mogą być traktowane jako przejaw tłumienia krytyki prasowej. W ocenie WSA zapis spornego zarządzenia określający osoby "wyłącznie" upoważnione do kontaktu z mediami, ma właśnie charakter ograniczający zarówno wynikające z art. 11 ust. 1 prawa prasowego tzw. dziennikarskie prawo do informacji tj. prawo dziennikarzy do kontaktu z pracownikami określonej jednostki organizacyjne, jak i uprawnienie pracowników tychże jednostek do udzielania prasie informacji i wyrażania opinii o działalności tych jednostek.


Pobierz orzeczenie:
Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 sierpnia 2010 r., sygn. akt II SA/ Bd 511/10