Zarząd zlewni ustalił rodzinnemu ogrodowi działkowemu opłatę zmienną za pobór wody. Adresat złożył reklamację, ale nie została ona uznana. Kilka dni później została wydana decyzja określająca opłatę. Zarząd ROD postanowił złożyć skargę. Zarzucił w niej błędną wykładnię przepisów ustawy Prawo wodne oraz rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne. Twierdził bowiem, że nie jest zobowiązany do ponoszenia opłaty za pobór wody.
Pod decyzją brakowało podpisu
Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, który uznał, że skarga zasługiwała na uwzględnienia, ale z innych przyczyn niż w niej podniesione. Art. 107 §1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego stanowi o elementach, z których powinna składać się decyzja administracyjna. Tymczasem z akt wynikało, że zaskarżony akt nie zawierał podpisu. Sąd podkreślił, że jest to wada istotna, która zgodnie z utrwalonym poglądem orzecznictwa, prowadzi do zakwalifikowania sporządzonego pisma jako projektu decyzji. W konsekwencji nie można uznać, że akt ten wszedł do obrotu prawnego i wywołał jakiekolwiek skutki.
Cena promocyjna: 214.4 zł
|Cena regularna: 268 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 268 zł
Złożenie podpisu ma doniosłe znaczenie
WSA podkreślił, że decyzja rozpoczyna swój byt prawny z chwilą jej wydania, czyli sporządzenia i podpisania oraz opatrzenia datą, ale skutki prawne wywołuje dopiero z chwilą doręczenia, ponieważ organ staje się wówczas nią związany. Sąd zwrócił uwagę, że istota podpisu z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego pracownika organu upoważnionego do jej wydania sprowadza się do utożsamienia się organu administracyjnego z treścią danego rozstrzygnięcia. Natomiast z drugiej strony, podpis służy do sprawdzenia czy decyzję wydała osoba do tego uprawniona.
Czytaj także: Decyzja administracyjna ważniejsza niż orzeczenie sądu? >>>
Wady nie było można usunąć
Zaskarżona decyzja nie zawierała jednego z jej istotnych elementów, więc została dotknięta kwalifikowaną wadą prawną, o której mowa w art. 156 § 1 pkt 2 kpa. Przepis ten stanowi, że organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa. Sąd podkreślił, że wada taka nie może być usunięta poprzez uzupełnienie podpisu po doręczeniu decyzji stronie. Przepisy dotyczące prostowania i uzupełniania decyzji z art. 111-113 kpa bowiem tego nie przewidują. Taka decyzja taka powinna być zatem zweryfikowana w trybie instancyjnym lub unieważniona. Dlatego też zgodnie z art. 145 §1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji.
Wyrok WSA w Gdańsku z 20 lutego 2020 r., sygn. akt III SA/Gd 718/19
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
